________________________________________________________________________________________________________________________________________ |||||| ႏွစ္ဦးသေဘာတူေန႕ဆြဲမ်ား |||||| ____ ျမင္ျမင္ျခင္းတစ္ေယာက္ဘဝထဲကိုတစ္ေယာက္ ေလးေလးနက္နက္နစ္ျမဳပ္ခဲ့ၾက ......___________________ ေတြ႕ေတြ႕ျခင္းတစ္ေယာက္အာရံုထဲရွိတာတစ္ေယာက္ အလိုအေလွ်ာက္သိျမင္နားလည္ခဲ့ၾက ......._________________ တစ္ေယာက္ရင္ဘက္ကိုတစ္ေယာက္ ဓါးႏွင့္ေပါက္လက္တည့္စမ္းခဲ့ၾက ~~ ~~~________________ စိတ္ကူးယဥ္ကိတ္မုန္႕တစ္လံုးကို အတူဖုတ္ျပီး မက္မက္ေမာေမာ စားခဲ့ၾက ...............___________________ ေက်နပ္ျခင္းသီးစံုေဖ်ာ္ရည္တစ္ခြပ္ကို အတူေဖ်ာ္ျပီး အငမ္းမရေမာ့ေသာက္ခဲ့ၾက ......______________________ ပင္စည္တစ္ခုေပၚ ပိုးမႊားေတြလိုတြယ္ကပ္ ~~~ ~~~~ ျပင္းျပတဲ့တပ္မက္ျခင္းေတြႏွင့္ အတူတစ္ကြရွင္သန္ခဲ့ၾက .......______________________ တစ္ေယာက္အိမ္မက္ကိုတစ္ေယာက္ေဖာက္ထြင္း ~~~ ~~~ ျငိမ္သက္ျခင္းၾကမ္းျပင္ေပၚမွွာ ပင့္သက္ေတြ ျပစ္ခ်ခဲ့ၾက ......._______________________ တစ္ေယာက္မ်က္လံုးထဲတစ္ေယာက္ေျပးဝင္ ~~~ ~~~ ပြင့္ပြင့္္လင္္းလင္းခ်ဥ္ျခင္းတတ္ခဲ့ၾက ......... ______________________ တစ္ေယာက္မနက္ျဖန္ကိုတစ္ေယာက္စာခ်ဳပ္ ~~~ ~~~ မျမင္ရတဲ့အခ်ိန္ကာလကို ဖမ္းဆုပ္ခဲ့ၾက .......___________________________ ျပန္စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့ ေနာက္က်ေနတဲ့ ရထားေပၚမွာ ~~~ ~~~ ၾကင္ၾကင္နာနာျပစ္မွား တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ ျပစ္စလက္ခတ္အသားျခင္းထိမ္ိခဲ့ၾက ........______________________________ ေရစီးသန္တဲ့ျမစ္ကိုစြန္႕စြန္႕စားစားကူးျဖတ္ ~~~ ~~~ တစ္ေယာက္အတၱကိုတစ္ေယာက္ ၾကက္ေျခခတ္မိခဲ့ၾက .........________________________________ ရႈပ္ေထြးေကာက္ေကြ႕လြန္းတဲ့ေလာကအလယ္ ~~~ ~~~ တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ မိုက္မိုက္ကမ္းကမ္း ျငိတြယ္မိခဲ့ၾက ~~~ ~~~~ ဘာမ်ားဆန္းက်ယ္လို႕လဲကြယ္ ... ...__________________________ လွသန္း(လက္မရြံ႕ ကဗ်ာဆရာ)

သူ႕ကိုယ္သူျပန္တူးေဖာ္မိသြားေသာ

ကဗ်ာဆရာဟာ........
အဓိပၸါယ္ေတြ အလွပဆံုးသိမ္းသြင္းထားတဲ့ စကားလံုးမ်ားႏွင့္
အႏုပညာလွ်ပ္စီးအားကို လက္ႏွင့္ဖမ္းဆုပ္ျပတယ္ ။                  ။
ကဗ်ာဆရာဟာ........
ရင္ဘက္ေတြကို ဟင္းလင္းအဖြင့္ခံပီး
စကားလံုးေတြကို ေမြးထုတ္ေပးသလို
ေဘးထြက္လြင့္ျပန္မႈ အနည္းဆံုးႏွင့္
စကားလံုးစားသံုးသူရဲ႕ ခံစားမႈကိုလဲ
ဟင္းလင္းဖြင့္ျပစ္လိုက္တယ္ ။                ။
ကဗ်ာဆရာဟာ.........
တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ ပံုရိပ္ေယာင္ေတြကို
စကားလံုးေတြႏွင့္ဖမ္းဆုပ္ပီး ပံုရိပ္စစ္ျဖစ္ေအာင္
သူ႕ဝိဥာဥ္ကိုပါ ဖဲ့ေခၽြပီး အသက္သြင္းတယ္ ။              ။
ကဗ်ာဆရာဟာ...........
ေမွာ္သြင္းထားတဲ့စကားလံုးေတြႏွင့္
စကားလံုးစားသံုးသူရဲ႕စိတ္ကို
ေရမီးအျပည့္အစံုျဖစ္ေအာင္ ဖန္တီးေပးတယ္............
စကားလံုးစားသံုးသူကို ေပ်ာ္ရြင္ရြင္းလဲ့လာေအာင္
ဖန္တီးတယ္ .............
စကားလံုးစားသံုးသူကို အျမင့္ဆံုးႏူးညံ့မႈဆီကို
ေခၚေဆာင္သြားတယ္ ။            ။
ကဗ်ာဆရာဟာ.........
အမွီအခိုကင္းေသာ အႏုပညာဖန္တီးမႈအား
မ်က္လွည့္ပြဲ တစ္ခုကဲ့သို႕အစီအစဥ္တက် ခင္းက်င္းျပသတယ္ ။                   ။
တျဖည္းျဖည္းႏွင့္

ကဗ်ာဆရာဟာ.........
စကားလံုးစားသံုးသူေတြကို စကားလံုးစားသံုးမႈရိုးအီမသြားရေအာင္
စကားလံုးသစ္လြင္မႈေတြကို တူးေဖာ္တယ္ ။              ။
အခ်ိန္ကာလေတြ က်ိဳးေၾကေနေအာင္ကို ရင္ဘက္ႏွင့္ရင္းပီး
စကားလံုးစီးစီးပိုင္ပိုင္တစ္ခုေတြ႕ေအာင္ တူးေဖာ္တယ္ ။               ။
တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ ျဖတ္သြားျဖတ္လာ လူေတြရဲ႕
ပုခံုးႏွစ္ဖက္ၾကားက ေပါက္ေနတဲ့ အိမ္မက္ေတြကို
ႏိႈက္ႏိႈက္ပီး စကားလံုးေတြကို တူးေဖာ္ယူတယ္ ။            ။
တူးေဖာ္စရာေျမကြက္မက်န္ေအာင္ကို စကားလံုးေတြကိုတူးေဖာ္တယ္
သူ႕ကိုသူ ကဗ်ာဆရာလို႕ မျမည္ေအာင္ကို တူးေဖာ္တယ္ .............
အသန္႕ရွင္းဆံုးစကားလံုးေတြရဖို႕
အတၱစြဲေတြေအာက္ကို ေမာပန္းတၾကီးတူးေဖာ္ယူတယ္......
ေနာက္ဆံုး ..............
စကားလံုးစားသံုးသူေတြအား အရသာရွိတဲ့စကားလံုးေတြ
တစ္ေန႕တစ္မ်ိဳးမထပ္ေအာင္ ခ်ေကၽြးဖို႕အတြက္
စကားလံုးေတြကို တူးေဖာ္ရင္း
ကဗ်ာဆရာဟာ သူ႕ကိုယ္သူျပန္တူးေဖာ္မိသြားတယ္ ။              ။
ဟုတ္တယ္ ေနာက္ဆံုးေတာ့
အဲဒီကဗ်ာဆရာဟာ သူ႕ကိုယ္သူေနာက္ဆံုးတူးေဖာ္ရင္း
သူ႕ကိုယ္သူ ျပန္ရွာေတြ႕သြားတယ္ ။              ။


(မွတ္ခ်က္ ။             ။ ကၽြန္ေတာ္ ကဗ်ာဆရာမဟုတ္ပါ ကဗ်ာဆရာေယာင္ေဆာင္ထားေသာ သာမန္လူသာျဖစ္သည္ )

မိုးဇက္

2 thoughts on “သူ႕ကိုယ္သူျပန္တူးေဖာ္မိသြားေသာ ”