အဲဒီေန႕ညေနမွာ
နားလည္ခြင့္လြတ္တတ္တဲ့ မ်က္လံုးေတြႏွင့္
ကၽြန္ေတာ့ကိုျပံဳးျပခဲ့ေသးတယ္ ။ ။
ေလာကဓံႏွင့္ ပတ္ဝန္းက်င္ရဲ႕
ထိုးႏွက္မႈေတြကို ေက်ာေပးကာရင္း
အဲဒီေန႕ညေနမွာ
ေမေမဟာ ကၽြန္ေတာ့ဘက္ကိုလွည့္ျပီးျပံဳးၾကည့္ေနတယ္ ။ ။
ဒီ့ေနာက္ ကၽြန္ေတာ္က ကၽြန္ေတာ့မာနကို
ေက်ာမွာ ေကာက္လြယ္လိုက္ျပီး
သယ္ကူရာမဲ့ေလာကၾကီးထဲ
ကိုယ့္ေျခေထာက္ေပၚကို ကိုယ္ရပ္လိုက္တယ္ .................
မိုးဇက္
အရမ္းၾကိဳက္တယ္...
ဖတ္လို႕ေကာင္းတယ္.....မိုက္ဒလယ္......နာ့တူ
အင္း မိုက္တယ္
မိုက္စ္.....
အိပ္မက္၂ မွ ေျခေထာက္ေပါက္ျပဲတာလာမွာေပါ့ေနာ္။
ဂြတ္ထယ္ ဤစြတ္ေရ ...
အတူတူပဲ..း)
ခံစားခ်က္ေတြ တိုက္ဆိုင္ေနတယ္..
ခင္တဲ့
အစ္မ အိမ္မက္