တစ္ခါတစ္ခါ ဘာမွမဟုတ္ဘူး ကိုယ့္အေတြးႏွင့္ကို မိုးခ်ဳပ္ခဲ့
တစ္ခါတစ္ခါ ဘာမွမဟုတ္ဘူး ကိုယ့္ေျခရာႏွင့္ကို တိုင္ပတ္ေနခဲ့
တစ္ခါတစ္ခါ ဘာမွမဟုတ္ဘူး ကိုယ့္ဒဏ္ရာႏွင့္ကို
တစ္ခါတစ္ခါ ဘာမွမဟုတ္ဘူး ကိုယ့္ဖန္ခြက္ႏွင့္ကို အလြမ္းေတြကိုေမာ့ေသာက္ခဲ့
တစ္ခါတစ္ခါ ဘာမွမဟုတ္ဘူး ကိုယ့္ရင္ဘက္ႏွင့္ကို ခံစားေနမိခဲ့
တစ္ခါတစ္ခါ ဘာမွမဟုတ္ဘူး ကိုယ့္ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ႏွင့္ကို ေမာပန္းခဲ့
တစ္ခါတစ္ခါ ဘာမွမဟုတ္ဘူး ကိုယ့္ရမၼက္ႏွင့္ကို ေလာင္ျမိဳက္ျပစ္ခဲ့
တစ္ခါတစ္ခါ ဘာမွမဟုတ္ဘူး ကိုယ့္ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ႏွင့္ကို ခြတ္ထိုးခြတ္လန္ ရယ္ေမာခဲ့
တစ္ခါတစ္ခါ..ကိုယ့္အၿမီးနဲ႔ကိုယ့္ျပန္ခ်ည္ခဲ့
တစ္ခါတစ္ခါ ဘာမွမဟုတ္ဘူး ကိုယ့္အနာဂတ္ႏွင့္ကို အိမ္မက္ေတြမက္ခဲ့
တစ္ခါတစ္ခါ ဘာမွမဟုတ္ဘူး ကိုယ့္ပါးစပ္ႏွင့္ကို လူမုန္းခံခဲ့
တစ္ခါတစ္ခါ ဘာမွမဟုတ္ဘူး ကိုယ့္အသိႏွင့္ကိုယ္ သမာဓိေဆာက္တည္ခဲ့
တစ္ခါတစ္ခါ ဘာမွ မဟုတ္ဘူး. ကိုယ့္လွ်ာကိုယ္သြားနဲ႔ကိုက္ခဲ့
တစ္ခါတစ္ခါ ဘာမွမဟုတ္ဘူး ကိုယ့္ဖိနပ္ႏွင့္ကို အိမ္မက္ေတြကို ခ်နင္းခဲ့
တစ္ခါတစ္ခါ ဘာမွမဟုတ္ဘူး ကိုယ့္ႏွလံုးသားႏွင့္ကို
အ
မုန္း
ခံ
လိုက္
ရ
တစ္ခါတစ္ခါ
ငါ့
ကို
ငါ
တစ္ခါတစ္ခါ လို႕ပဲ
သတိေပးရင္း
အခါခါ
.........................................
ကိုယ့္အျမွီးကို ျပန္ျမိဳမိေသာ ေျမြ
မိုးဇက္
တခါတခါ..
တခါတခါ...
ဒီလိုနဲ႔..အခါခါ....:P
ကိုမုိးဇက္ေရ...
ေပ်ာက္ေနတာ ၾကာျပီေနာ္..
ျပန္ေတာ႔ေပၚလာေသးသားပဲ...
ကဗ်ာဖတ္ခ်င္လို႔ ေမွ်ာ္ေနတယ္ဒီက
တစ္ခါတစ္ခါေလးက လန္းတယ္ မုိးဇက္ေရ...
ခင္မင္တဲ့