ဒီစာဟာ ကဗ်ာမဟုတ္ဘူး / မိုးဇက္ေသပီ

ဒီစာဟာ ကဗ်ာမဟုတ္ဘူး ၊ ၾကိဳေျပာထားမယ္ဗ်ာ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ဆက္မဖတ္ပါႏွင့္ ဒီဟာ ကဗ်ာမဟုတ္ဘူး ။ ခင္ဗ်ားတို႕ ဖတ္လဲလံုးဝ အက်ိဳးမရွိဘူး ၊ ဆက္မဖတ္ႏွင့္ေနာ္ ။

ေလာကမွာ ဘယ္အရာကိုမွ ပိုင္ဆိုင္ခြင့္မရွိတဲ့ေကာင္ တစ္ေယာက္အေၾကာင္းခင္ဗ်ားတို႕ၾကားဖူးလား ၊ သိသလား ၊ ေလာကဓံရဲ႕ အခ်ိဳးအေကြ႕ေတြကို ခပ္မိုက္မိုက္ၾကံဳခဲ့တာ အၾကိမ္ၾကိမ္ ၊ ခုထိအေရမထူေသးဘူး ၊ ခင္ဗ်ားသိလား လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ သုညတန္ဖိုးရွိတဲ့ ဘဝခါးေတြအေၾကာင္း ၊ ေဟာဒီမိုးဇက္ပဲ ။ မယံုရင္ မိုးဇက္ရင္ဘက္ထဲကို လက္တစ္ဆံုးႏိုက္ၾကည့္လိုက္ ၊ ဗလာ ၊ သုည ။ သုညေတာင္ အညတရ သုည ၊

ကၽြန္ေတာ္ေျပာတယ္ ဆက္မဖတ္ႏွင့္ေတာ့ ဘာမွမဟုတ္ဘူး ၊ ဖတ္ေနလဲ အက်ိဳးတစ္စံုတစ္ရာရွိလာမွာ မဟုတ္ဘူး ၊ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ႏွလံုးသား မရွိေတာ့တဲ့ ေဟာဒီမိုးဇက္ေရးထားတာ ႏွလံုးသားႏွင့္ဖတ္တဲ့ ခင္ဗ်ားတို႕အတြက္ မ်က္စိေညာင္းတာပဲ အဖတ္တင္မယ္ ။ ဟုတ္တယ္ ဘာဆိုဘာမွ သံုးစားမရတဲ့ေဟာဒီေကာင္ကို ခ်စ္သူမေျပာႏွင့္ ဘယ္ေကာင္မေလးကေကာ တစ္ဘဝစာေမွ်ာ္ေတြးရဲမွာလဲ ။ ကိုယ့္ကိုကိုယ္လဲ အထင္ၾကီးစရာမရွိလို႕ ဘယ္သူမွလဲ ကိုယ့္ကိုအထင္မၾကီးဘူး ၊ ကိုယ္တိုင္ကလဲ ကိုယ့္ကုိကုိယ္ ဘယ္တုန္းကမွ အထင္မၾကီးဘူး ။ ေမြးကတည္းက သိမ္သိမ္ငယ္ငယ္ေလး  ၊ ၾကိီးလာေတာ့လဲ မ်က္စိသူငယ္နားသူငယ္ေလး ၊ ေလာကၾကီးကို ျဂိဳလ္သားတစ္ေယာက္လိုဆက္ဆံေနတာ ၊ ဘယ္လိုမွ လူ႕ေလာကအေၾကာင္းကိုနားမလည္ဘူး ၊ လူ႕ေလာကၾကီးကလဲ ဘယ္တုန္းကမွ ကိုယ့္အေပၚနားလည္ေပးမႈမရွိဘူး ။ ဒါပဲ မိုးဇက္ဆိုတာ ။

ကဗ်ာမဟုတ္ဘူးေနာ္ ၊ အေသအခ်ာ က်မ္းက်ိမ္ပီးေျပာမယ္ ဆက္မဖတ္ႏွင့္ေတာ့ ဒီေနရာကပဲ ရပ္လိုက္ေတာ့ ဒါဟာ ကဗ်ာမဟုတ္ဘူး ၊ အျမဲလိုလို ေနာက္က်ေနတတ္တဲ့ေကာင္ ၊ ခုကိုယ့္အသက္က က်င္းနခမ္းကို ေျခတစ္ဘက္လွမ္းေနပီ ခုခ်ိန္ထိ အေတြးအေခၚေတြလူလားမေျမာက္ေသးဘူး ၊ ေဟာဒီေကာင္ မိုးဇက္ အေရျပားေတြက ဇယာပိုင္းကို သြင္က်ဴးေနေပမယ့္ ဘဝရဲ႕ေနေရးထိုင္ေရးေတြကို ခုမွဇယားခင္းေနတုန္း ၊ ခင္းမလို႕ျပင္ေနတုန္း ၊ ဘာဆိုဘာမွ သံုးမရတဲ့ေကာင္အေၾကာင္းဆိုေတာ့ သံုးမရတဲ့စာေၾကာင္းေတြပဲ ၊

ေမာတယ္ ၊ ခင္ဗ်ားတို႕ကို ေျပာရတာေမာတယ္ ဆက္မဖတ္ႏွင့္ေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႕ အာ႐ံုေနာက္တာပဲ အဖတ္တင္မယ္ ဘာမွထူးလာမွာမဟုတ္ဘူး  ၊ လံုးဝ ဆက္မဖတ္ပါႏွင့္ ၊ ဒါဟာ ကဗ်ာမဟုတ္ဘူး ။ ဒီဇင္ဘာေရာက္တိုင္း ေသြးဆုတ္သြားတဲ့ေန႕ရက္ေတြ ခုခ်ိန္ထိရွိတယ္ ၊ ဒီဇင္ဘာႏွင့္အတူ ……… လြတ္ခ်ခံလိုက္ရတဲ့ ဗလာေကာင္တစ္ေယာက္အေၾကာင္း ၊ ဒီလိုေလးပါပဲ ဘဝကို မျဖဴစင္ႏိုင္ေတာ့တဲ့ မ်က္လံုးေတြႏွင့္ မျမင္ဝိုးတဝါး ေလွ်ာက္ေနတဲ့ေကာင္ ၊ ဗလာပဲ……………..ဗလာမွ ဘာအဆက္အေပ်ာက္မွ မရွိတဲ့ဗလာ …………….

ကဲခုလိုပဲ ဘေလာ့ေလးမွာ မေတာက္တစ္ေခါက္ခံစားခ်က္ေလး ခ်ေရးပီး ၊ ကဗ်ာလို႕နာမည္ တတ္တဲ့ေကာင္ ၊ ဟိုအိမ္ေလွ်ာက္လည္ ဒီအိမ္ေလွ်ာက္လည္ ၊ လက္ကမ်င္း ၊ ေတြ႕ကရာ လိုက္ေနာက္ေနတဲ့ေကာင္ ၊ ဘာမွသံုးမရတဲ့ေကာင္ ၊ ခင္ဗ်ားတို႕ အျပင္မွာမေတြ႕ဘူးတဲ့ မိုးဇက္ ၊ ခပ္တည္တည္ႏွင့္ ကဗ်ာဆရာလို႕ ေခါင္းစဥ္တပ္ထားတဲ့ ေကာင္ ၊ ကဲ ခုေတာ့………. ဝိဥာဥ္ေတြ ဆုတ္ခ်ည္ခြာခ်ည္ႏွင့္ေသေတာ့မယ္ ၊ ေခၚသံေတြသဲ့သဲ့ၾကားေနရပီ ၊ ေဝဒနာတစ္ခုကို ခပ္မ်င္းမ်င္းေလးျမည္းစားရင္း ေသမင္းအလာကို ေဆာင့္ေနပီ ၊

ငါ့အသုဘကို ဘယ္သူမွလိုက္ပို႕ႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူး ၊ ငါဟာ သုညဆိုတဲ့ဗလာေကာင္မိုလို႕ပဲ ၊ ဟုတ္တယ္ ဒါပဲ ၊ မိုးဇက္ ေသေတာ့မယ္ ဒီဇင္ဘာရဲ႕ ေနာက္ဆံုးရက္မွာ “ ဟုတ္ ” ကနဲ ေသဆံုးေတာ့မယ္ ၊ ဒီဇင္ဘာရဲ႕ ေနာက္ဆံုးေန႕မွာ မိုးဇက္ ေသပီ ၊

ခင္ဗ်ားကို ေျပာတယ္ ဒါဟာ ကဗ်ာမဟုတ္ပါဘူးလို႕ ၊ ခုေတာ့ အဆံုးထိလဲ ခင္ဗ်ား ဖတ္လိုက္ရတယ္ ၊ ဘာမွမဟုတ္တဲ့ေကာင္အေၾကာင္း ဘာမွအက်ိဳးမရွိပဲ ၊ ဘာအတြက္မွ အခ်ိန္ကုန္ခံပီး ဆက္မဖတ္ႏွင့္ေတာ့ ဒါဟာ

က

        ဗ်ာ 

မဟုတ္ဘူး............................

                      ဒီဇင္ဘာႏွင့္အတူ

ေၾကြလြင့္သြားမယ့္ 

မိုးဇက္ရဲ႕ 

ေသတမ္းစာ

မိုးဇက္