________________________________________________________________________________________________________________________________________ |||||| ႏွစ္ဦးသေဘာတူေန႕ဆြဲမ်ား |||||| ____ ျမင္ျမင္ျခင္းတစ္ေယာက္ဘဝထဲကိုတစ္ေယာက္ ေလးေလးနက္နက္နစ္ျမဳပ္ခဲ့ၾက ......___________________ ေတြ႕ေတြ႕ျခင္းတစ္ေယာက္အာရံုထဲရွိတာတစ္ေယာက္ အလိုအေလွ်ာက္သိျမင္နားလည္ခဲ့ၾက ......._________________ တစ္ေယာက္ရင္ဘက္ကိုတစ္ေယာက္ ဓါးႏွင့္ေပါက္လက္တည့္စမ္းခဲ့ၾက ~~ ~~~________________ စိတ္ကူးယဥ္ကိတ္မုန္႕တစ္လံုးကို အတူဖုတ္ျပီး မက္မက္ေမာေမာ စားခဲ့ၾက ...............___________________ ေက်နပ္ျခင္းသီးစံုေဖ်ာ္ရည္တစ္ခြပ္ကို အတူေဖ်ာ္ျပီး အငမ္းမရေမာ့ေသာက္ခဲ့ၾက ......______________________ ပင္စည္တစ္ခုေပၚ ပိုးမႊားေတြလိုတြယ္ကပ္ ~~~ ~~~~ ျပင္းျပတဲ့တပ္မက္ျခင္းေတြႏွင့္ အတူတစ္ကြရွင္သန္ခဲ့ၾက .......______________________ တစ္ေယာက္အိမ္မက္ကိုတစ္ေယာက္ေဖာက္ထြင္း ~~~ ~~~ ျငိမ္သက္ျခင္းၾကမ္းျပင္ေပၚမွွာ ပင့္သက္ေတြ ျပစ္ခ်ခဲ့ၾက ......._______________________ တစ္ေယာက္မ်က္လံုးထဲတစ္ေယာက္ေျပးဝင္ ~~~ ~~~ ပြင့္ပြင့္္လင္္းလင္းခ်ဥ္ျခင္းတတ္ခဲ့ၾက ......... ______________________ တစ္ေယာက္မနက္ျဖန္ကိုတစ္ေယာက္စာခ်ဳပ္ ~~~ ~~~ မျမင္ရတဲ့အခ်ိန္ကာလကို ဖမ္းဆုပ္ခဲ့ၾက .......___________________________ ျပန္စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့ ေနာက္က်ေနတဲ့ ရထားေပၚမွာ ~~~ ~~~ ၾကင္ၾကင္နာနာျပစ္မွား တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ ျပစ္စလက္ခတ္အသားျခင္းထိမ္ိခဲ့ၾက ........______________________________ ေရစီးသန္တဲ့ျမစ္ကိုစြန္႕စြန္႕စားစားကူးျဖတ္ ~~~ ~~~ တစ္ေယာက္အတၱကိုတစ္ေယာက္ ၾကက္ေျခခတ္မိခဲ့ၾက .........________________________________ ရႈပ္ေထြးေကာက္ေကြ႕လြန္းတဲ့ေလာကအလယ္ ~~~ ~~~ တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ မိုက္မိုက္ကမ္းကမ္း ျငိတြယ္မိခဲ့ၾက ~~~ ~~~~ ဘာမ်ားဆန္းက်ယ္လို႕လဲကြယ္ ... ...__________________________ လွသန္း(လက္မရြံ႕ ကဗ်ာဆရာ)

Cancer ႏွင့္ သူမ လြန္ဆြဲတဲ့ပြဲမွာ ကၽြန္ေတာ္က တတိယေျမာက္ ဖဲတစ္ခ်ပ္



သယ္ကူရာမဲ့ ဒီလမ္းမွာ
ဒဏ္ရာရယ္ နာက်င္မႈရယ္က
လွလွပပ ငါ့ကိုတန္ဆာဆင္သြားျပီလား ????

ဘယ္အခ်ိန္ထၾကည့္ၾကည့္
အကြာအေဝးပဲ မတူညီတာ
ခႏၶာခ်ဳပ္မဲ့ရက္က သက္မွတ္ျပီးသား ။              ။

ၾကည္လင္လြန္းတဲ့ ညေနဆည္းဆာေအာက္မွာ
မင္းရဲ႕ နား နားကပ္ပီး
“ ေမႏို ” လို႕တစ္ခြန္းေလာက္ ေခၚခြင့္ရခ်င္ေသးရဲ႕ ။                ။

ထြက္သြားပါေတာ့ ကင္ဆာ
ငါ့အေသြးအသားထဲက ထြက္သြားပါ ကင္ဆာ
ငါ့အျမင္အာရံုတို႕ ေဝဝါးေလာက္ေအာင္
ငါ့ခြန္အားေတြကို မင္းစုပ္ယူေသာက္သံုးခဲ့ပီးပီပဲ ကင္ဆာ ။                 ။

ေကာင္မေလးေရ ဝိဥာဥ္ရယ္ ေဝဒနာရယ္
စစ္ျဖစ္ေနတဲ့ၾကားက နင့္ေနာက္ကိုေမ်ာပါသြားတဲ့
ငါ့ဝိဥာဥ္ကို ဖမ္းဆုပ္ရမွာလား ........???
ငါ့ေဝဒနာကိုပဲ ျပန္ဆြဲယူရမွာလား ေမႏို ။                ။

ေဟာဒီမွာ
ေမွာင္ညိဳ႕ေနတဲ့ ငါ့ညေတြႏွင့္ အျပိဳင္
အလြမ္းတို႕ ျပိဳဆင္းေနတာ ခုခ်ိန္ထိမတိတ္ေသးဘူး ။                  ။

ဒီလိုႏွင့္ ငါ့ေႏြရာသီလမ္းဟာ
ပူျပင္းလိုက္ ေလာင္ၾကြမ္းလိုက္ႏွင့္ လြင္တီးေခါင္ ။                  ။
ဒီလိုႏွင့္ ငါေသာက္ေနတဲ့ ေဆးေတြက ငါ့ကိုျပန္ေသာက္ခဲ့ ။                  ။
ဒီလိုႏွင့္ ငါ့ညေနခင္းေတြဟာ ငါ့ကိုျပန္လြမ္းျခံဳခဲ့ ။                ။

“စာနာနားလည္မႈ ေျခတစ္ဘက္ေလာက္ပဲ
ငါ့ကမ္းပါးမွာ ရပ္ေပးပါ ေမႏို ”
ငါ့ဆုေတာင္းကို ငါ့ဘာသာျပန္ရြတ္ဆိုခဲ့ ။                ။

ငါ့လက္ကိုဆုပ္ကိုင္တယ္ဆိုရံုပဲ ဆုပ္ကိုင္လုိက္ပါ
ငါ့ပစၥပၸန္မွာ ၾကယ္ေငြ႕ေတြ လင္းပြင့္သြားသလိုမ်ိဳး
အနာတရ ဖုန္းေတာထဲကေန
“ ဝုန္း ” ကနဲ ရွင္ျပန္ထေျမာက္ခ်င္လို႕ပါ ေမႏို ။                    ။

မိုးဇက္ 

နင္စိုက္ပ်ိဳးခဲ့တဲ့ အမုန္းပန္းေတြ ေစာေစာပြင့္သင့္တယ္ ေမႏို



ေမႏို .............
နင္စြန္႕ျပစ္သြားတာ ငါ့မွာအိမ္မက္တစ္ခုလိုပဲ
ယံုၾကည္လက္ခံေပးဖို႕ အသိဥာဏ္ေတြကို
ေထြးထုတ္လိုက္ ျမိဳခ်လိုက္ ။                ။

ဟိုေဝးေဝးက တစ္ျခမ္းပဲ့လမွာ
ငါ့အလြမ္းေတြကို ခ်ိတ္ဆြဲရင္း
အခန္းဆက္ဇာတ္ကားကဲ့သို႕
ညစဥ္ရက္စက္ ငါတစ္ေယာက္ထဲ
ခ်ယ္မံႈးေနတာ မိႈင္းမိႈင္းကိုရီေဝလို႕

ဘဝေတြ
ဘဝေတြ
..........................
တိမ္ညြန္႕ႏွင့္ေသြ႕ေျခာက္ေျမျပင္ကဲ့သို႕
တစ္ေျဖးေျဖးေဝးကြာသြားလိုက္တာ
ေဟာဒီဖုန္းဆိုးေျမမွာ ဆူးရိုင္းတို႕အလီလီပြင့္ခဲ့ပီ ။                  ။

မွန္တဲ့ဘက္မွာ နင္ရပ္တည္ခဲ့တာပဲ ေမႏို
ငါသာလွ်င္ က်ဆံုးမႈတံဆိပ္ႏွင့္ထုိက္တန္တာပါ ေမႏို

ေဘးက်ပ္နံက်ပ္ဘဝထဲက မေခ်ာင္မလည္အနာဂါတ္ေတြႏွင့္
ပင့္သက္ေတြအၾကိမ္ၾကိမ္ခ်ေနရတဲ့ ဗာလာနံေကာင္ေပၚကို
အမုန္းေတြ သည္းခ်လိုက္တာ
သိပ္ေတာင္ေနာက္က်ေနတယ္ ေမႏို .... ။                  ။


မိုးဇက္