________________________________________________________________________________________________________________________________________ |||||| ႏွစ္ဦးသေဘာတူေန႕ဆြဲမ်ား |||||| ____ ျမင္ျမင္ျခင္းတစ္ေယာက္ဘဝထဲကိုတစ္ေယာက္ ေလးေလးနက္နက္နစ္ျမဳပ္ခဲ့ၾက ......___________________ ေတြ႕ေတြ႕ျခင္းတစ္ေယာက္အာရံုထဲရွိတာတစ္ေယာက္ အလိုအေလွ်ာက္သိျမင္နားလည္ခဲ့ၾက ......._________________ တစ္ေယာက္ရင္ဘက္ကိုတစ္ေယာက္ ဓါးႏွင့္ေပါက္လက္တည့္စမ္းခဲ့ၾက ~~ ~~~________________ စိတ္ကူးယဥ္ကိတ္မုန္႕တစ္လံုးကို အတူဖုတ္ျပီး မက္မက္ေမာေမာ စားခဲ့ၾက ...............___________________ ေက်နပ္ျခင္းသီးစံုေဖ်ာ္ရည္တစ္ခြပ္ကို အတူေဖ်ာ္ျပီး အငမ္းမရေမာ့ေသာက္ခဲ့ၾက ......______________________ ပင္စည္တစ္ခုေပၚ ပိုးမႊားေတြလိုတြယ္ကပ္ ~~~ ~~~~ ျပင္းျပတဲ့တပ္မက္ျခင္းေတြႏွင့္ အတူတစ္ကြရွင္သန္ခဲ့ၾက .......______________________ တစ္ေယာက္အိမ္မက္ကိုတစ္ေယာက္ေဖာက္ထြင္း ~~~ ~~~ ျငိမ္သက္ျခင္းၾကမ္းျပင္ေပၚမွွာ ပင့္သက္ေတြ ျပစ္ခ်ခဲ့ၾက ......._______________________ တစ္ေယာက္မ်က္လံုးထဲတစ္ေယာက္ေျပးဝင္ ~~~ ~~~ ပြင့္ပြင့္္လင္္းလင္းခ်ဥ္ျခင္းတတ္ခဲ့ၾက ......... ______________________ တစ္ေယာက္မနက္ျဖန္ကိုတစ္ေယာက္စာခ်ဳပ္ ~~~ ~~~ မျမင္ရတဲ့အခ်ိန္ကာလကို ဖမ္းဆုပ္ခဲ့ၾက .......___________________________ ျပန္စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့ ေနာက္က်ေနတဲ့ ရထားေပၚမွာ ~~~ ~~~ ၾကင္ၾကင္နာနာျပစ္မွား တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ ျပစ္စလက္ခတ္အသားျခင္းထိမ္ိခဲ့ၾက ........______________________________ ေရစီးသန္တဲ့ျမစ္ကိုစြန္႕စြန္႕စားစားကူးျဖတ္ ~~~ ~~~ တစ္ေယာက္အတၱကိုတစ္ေယာက္ ၾကက္ေျခခတ္မိခဲ့ၾက .........________________________________ ရႈပ္ေထြးေကာက္ေကြ႕လြန္းတဲ့ေလာကအလယ္ ~~~ ~~~ တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ မိုက္မိုက္ကမ္းကမ္း ျငိတြယ္မိခဲ့ၾက ~~~ ~~~~ ဘာမ်ားဆန္းက်ယ္လို႕လဲကြယ္ ... ...__________________________ လွသန္း(လက္မရြံ႕ ကဗ်ာဆရာ)

ေတးသြား အစ အဆံုး ၊ သံဇဥ္ အက္အက္ တစ္ပုဒ္ ၊ ၂၀၁၂ရဲ႕ ခပ္ေၾကေၾက ရနံ႕တစ္စ

                    ဒီလိုပဲ ၂၀၁၂ ရဲ႕ ေတးသြားအစကေတာ့ မည္သူမွ မသိလိုက္ပဲ ကိုယ့္ဘာသာ ရွန္ပိန္ခြက္ေလးေျမာက္ပီး ခ်ီးယားလုပ္ခဲ့တယ္ ။ ေႏြရဲ႕ အရိပ္ သေကၤတ တစ္ခုကို ဖြင့္ေဖာက္ရင္း ကၽြန္ေတာ့ရဲ႕ က်မ္းမာေရးမွာ အလွည့္အေျပာင္းျဖစ္ခဲ့တယ္ .... 
                   ျဗံဳးစားၾကီး ထကလိုက္တဲ့ ကကြက္ဆိုးထဲမွာ ဖုတ္လိုက္ဖုတ္လိုက္ေျမွာပါရင္း ၊ ေဝဒနာႏွင့္ မျဖစ္မေန စကားေတြထိုင္ေျပာရတာ အၾကာၾကီး  ၊ တစ္ခ်ိဳ႕ေန႕ရက္ေတြမွာ ရင္းႏွီးမႈေတြတစ္သီၾကီးရွိေသာ ကၽြန္ေတာ့အမ  ကၽြန္ေတာ့ဆီေရာက္လာခဲ့တယ္ ၊ အဲဒီေန႕ရက္ေတြဆိုတာေတာ့ ကၽြန္ေတာ့ရဲ႕ အထီးက်န္မႈ တစ္ခ်ိဳ႕ကို အလင္းတစ္ပြင့္ႏွင့္တိုက္စားေပးသြားခဲ့  ၊
                   ဆိုခဲ့သလို ၂၀၁၂ ရဲ႕မွတ္တမ္းေတြကေတာ့ ခပ္ႏြမ္းႏြမ္းႏွင့္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေတြ တင္းျပည့္က်ပ္ျပည့္ပါပဲ  ............ 
                   ေမာလိုက္ ဟိုက္လိုက္ ႏွင့္ ကၽြန္ေတာ့ရဲ႕ စိတ္ဓါတ္ေတြလဲ ေပ်ာ့တြဲလာလိုက္တာ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ ဟိုး အဝီဇိ ထိ စိမ့္ဝင္ဝင္သြားတယ္ ။  
                   တစ္ခ်ိဳ႕ တစ္ခ်ိဳ႕ အခ်ိန္ေတြမွာ ကိုယ့္အခန္းကို ကိုယ့္ဘာသာပိတ္ထားရင္း ေနတတ္လာခဲ့ ..
                   ဆိုခဲ့သလို ၂၀၁၂ ဟာ အနာတရ ဒါးခ်က္ေတြႏွင့္ ကၽြန္ေတာ့ ေက်ာကို / ရင္ဘက္ကို အထက္ထက္ မြန္းခံခဲ့ရ   ............ ၊  ေလာကၾကီးကို ခပ္ရြတ္ရြတ္ ျပန္ၾကည့္တတ္လာတယ္ ... ၊ နာနာက်ည္းက်ည္း သီခ်င္းေတြေအာ္ဆိုတတ္လာတယ္  ၊ မႈတ္ဆိတ္ေမြးေတြ ရွည္ထြက္လာေအာင္ ခပ္ရိုင္းရိုင္းျဖစ္လာတယ္ ၊တစ္ခ်က္ တစ္ခ်က္ ရင္ဘက္တစ္ခုလံုး ေအာင့္သက္ပီး လူ႕ေရွ႕သူ႕ေရွ႕ ဟန္ေဆာင္မ်က္ႏွာဖုံး မတတ္ႏိုင္ေအာင္ကို ျပစ္လဲဘူးတယ္ ၊ ျပစ္ျပစ္လဲတယ္ ၊ ျပစ္ျပစ္ႏွစ္ႏွစ္လဲတယ္ ၊ က်ားက်ားလွ်ားလွ်ားျဖစ္ေပမယ့္ အၾကိမ္ၾကိမ္ လဲတယ္ ၊ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အံ့ၾသေလာက္ေအာင္ကို / အ့ံၾသယူရေလာက္ေအာင္ကို ျပစ္လဲတယ္ ။
                 အဲဒီႏွစ္လယ္ပိုင္းလား  .............  ??????
                 သိပ္ပီးေျပာင္းလဲမသြားေသးဘူး  စိတ္ဒဏ္ရာေတြေတာ့ ထူထူလာတယ္ ၊ ေဆးရဲ႕ ဒဏ္ကလဲ ေမေမ ေမြးေပးလိုက္တဲ့ ဒီခႏၶာကို တစ္ျဖည္းျဖည္းဖ်က္စီးစျပဳလာတယ္ ။ အဲဒီလို နည္းနည္းသံုးသပ္မိတဲ့ ႏွစ္လယ္ေလာက္မွာ “ အဟက္ ” ခနဲ ကိုယ့္ဘာသာကို ေျခာက္ကပ္ကပ္ရီ(ရည္) လိုက္တယ္ ။ နည္းနည္းေတာ့ အသက္မပါတဲ့ရီ(ရည္)သံမွန္း ကိုယ့္ဘာသာကိုသိေပမယ့္ ဒီတိုင္းေလးမ်က္ႏွာလြဲပီး ေနာက္ တစ္ၾကိမ္ ေနာက္တစ္ၾကိမ္ ေနာက္တစ္ၾကိမ္
“ အဟက္ ”   ............ “ အဟက္ ”  ........... “ အဟက္ ”
                 ဆိုခဲ့သလို ၂၀၁၂ ရဲ႕ စာမ်က္ႏွာေတြကို ထဲထဲဝင္ဝင္ ဖြင့္ထုတ္ၾကည့္ေတာ့လဲ ဘာမွမဟုတ္ဘူး ၊ အေရွ႕ဘက္အာ႐ုဏ္အတတ္မွာ အုန္းေမာင္းေခါက္သံ သံုးခ်က္တိတိ ေခါက္ပီး ၊ ေလေျပေတြ ေျဗာခနဲ အသြင္ခံလိုက္ရတယ္ ၊ ပီးေတာ့ ေျခာက္ျခားစရာေကာင္းသလို ၊ အိမ္မက္လိုလို အိမ္မက္ေတြထဲ ေရွ႕တိုးလိုက္ လဲက်လိုက္ ျပန္ထလိုက္ ရိုက္ခ်ခံလိုက္ႏွင့္ ေအးစက္စက္မ်က္ႏွာ တစ္စံုကို ပိုင္ဆုိင္မွန္းမသိ ပိုင္ဆိုင္လာတယ္ ။  တစ္ခါ တစ္ခါ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အျမင္ကပ္လာတဲ့အခ်ိန္ေတြမွာ သြားရင္းလာရင္း  ဒဏ္ရာေတြကို အေရးေပၚပစၥည္းတစ္ခုလို ကိုယ့္ရင္ဘက္ထဲ ေကာက္ေကာက္ထည့္ခဲ့တယ္ ။
                ဆိုခဲ့သလို ၂၀၁၂ ကို ေဝေဝသီသီျဖတ္သန္းရင္း ကၽြန္ေတာ့္ လက္ထဲမွာ ဗလာတစ္ခ်က္ကို ဆုပ္ကိုင္လို႕ေကာင္းတုန္း
                ဆိုခဲ့သလို ၂၀၁၂ ဟာ ကၽြန္ေတာ့အတြက္ စစ္တလင္းထဲကို ဝတ္လစ္စတစ္ႏွင့္ ပတ္ေျပးေနရသလို
                ဆိုခဲ့သလို ၂၀၁၂ ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ့ရဲ႕ စိတ္ကူးအိမ္မက္ေတြ အေျမာင္းေျမာင္းထေနေပမယ့္ ကံၾကမၼာက ေနရာမွားပီး လင္းလတ္ခဲ့  ။  
                ေနာက္ေတာ့ ဒီဇင္ဘာရဲ႕ ႏွင္းစက္ေတြကို တျဖည္းျဖည္းျမင္စျပဳလာတဲ့ အခ်ိန္မွာ ေအးျမ ျဖဴလႊေနတဲ့ တေယာတစ္လက္ကိုပိုက္ေနတဲ့ “ ဆိုဖီယာ ” ႏွင့္မ်က္ႏွာျခင္းဆိုင္မိတယ္ ။ 
                ဒီလိုပါပဲ ကိုယ္သန္ရာသန္ရာ အေတြးေတြႏွင့္ နစ္လိုက္ ျမဳပ္လိုက္ ။ 
               ဆိုခဲ့သလို ၂၀၁၂ ရဲ႕ ဒဏ္ခ်က္ေတြႏွင့္ ဒီဇင္ဘာရဲ႕ ေနာက္ဆံုးရက္ေတြမွာ အသိတစ္ခ်က္ကပ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့  
               ေလာကဓံကို မထီမဲ့ျမင္ မ်က္ႏွာေပးႏွင့္ ေအးစက္စက္ ရင္ဆိုင္တတ္လာတယ္  ။ 
               စိတ္ရဲ႕နာက်င္မႈေတြကို မီးပိတ္အခန္းထဲက ေဒါင့္တစ္ေဒါင့္မွာ ျငိမ္ကုတ္ရင္း တစ္စစီဖဲ့ေျခြတတ္လာတယ္  ။
              တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ စိတ္လက္ေပ်ာ္ရြင္လာရင္ လူေတြကိုလူလံုးထြက္ျပျပီး ကၽြန္ေတာ့ရဲ႕ အေပ်ာ္ေတြျပည့္ေနတဲ့ မ်က္ႏွာႏွင့္ စကားေတြေဖာင္ဖြဲ႕ျပစ္တတ္လာတယ္ ။ ( ဆိုလိုတာက ကၽြန္ေတာ္က ဂ်ိဳကာျဖစ္မွန္းမသိ ျဖစ္ျဖစ္လာတယ္ )  
             ဆိုခဲ့သလို ၂၀၁၂ ဟာ ကၽြန္ေတာ့ရဲ႕ ရပ္တည္ခ်က္ နည္းနည္းလဲ တည္ျငိမ္မႈျပဳလာတယ္
             ဆိုခဲ့သလို ၂၀၁၂ ဟာ ကၽြန္ေတာ့ရဲ႕ မျပီးေသးတဲ့ လုပ္လက္စ အလုပ္ေတြကိုလဲ စတင္အျပီးသက္ဖို႕ လံု႕လထုတ္ျဖစ္လာတယ္
              ဆိုခဲ့သလို ၂၀၁၂ ဟာ အထိအနာဆံုးပင့္သက္ေတြ အၾကိမ္ၾကိမ္ခ်ျဖစ္ျပီး အရင္ဘဝကိုလဲ မသိမသာ သမ္းသမ္းေဝေဝေတြထဲ လြမ္းနာက်လာတယ္ ။   
              ဒီလိုႏွင့္ လြန္ခဲ့ေသာ ဒီဇင္ဘာက သံုးသပ္မႈအေနအထား  ထက္ေတာ့ သိပ္ပီးမေျပာင္းလဲပါဘူး ပိုပီးေတာ့ေတာင္ “ ဗလာ ” ပီသလာတယ္ ။  ဟုတ္တယ္ေလ
              ဆိုခဲ့သလို ၂၀၁၂ ရဲ႕ ဒီဇင္ဘာေနာက္ဆံုးရက္မွာလဲ
ကၽြန္ေတာ္ ၊ 
             အနာတရေတြ ဗလံုးဗေထြးသက္ပုတ္ေနရတဲ့
                            မိုးဇက္
                                      ဟုတ္ခနဲ 
          ေသ
              ဆံုး
                    ျပစ္ရအုန္းမယ္ ။
                             
                          
 ( ထူးဆန္းစြာ တပ္ လုပ္လာေသာ မိပစ္ ကိုေက်းဇူးတင္လွ်က္ ေတာက္ေလွ်ာက္ တပ္ ေပးခ်င္တာကေတာ့
...  လရိပ္အိမ္
.... မမခင္
.... ကိုလပ္
..... မိုးည
..... မာယာျဖဴ
......မမမိုးေငြ႕
ဒီေလာက္ပါပဲဗ်ာ ၊ အတတ္ႏိုင္ဆံုး ေရးေပးၾကပါ ... းP းP  )


မိုးဇက္

















ေျခေထာက္ေပါက္ျပဲေနေသာ အိမ္မက္မ်ား ၁

အဲဒီေန႕ညေနမွာ
နားလည္ခြင့္လြတ္တတ္တဲ့ မ်က္လံုးေတြႏွင့္
ကၽြန္ေတာ့ကိုျပံဳးျပခဲ့ေသးတယ္ ။             ။

ေလာကဓံႏွင့္ ပတ္ဝန္းက်င္ရဲ႕
ထိုးႏွက္မႈေတြကို ေက်ာေပးကာရင္း
အဲဒီေန႕ညေနမွာ
ေမေမဟာ ကၽြန္ေတာ့ဘက္ကိုလွည့္ျပီးျပံဳးၾကည့္ေနတယ္ ။              ။

ဒီ့ေနာက္ ကၽြန္ေတာ္က ကၽြန္ေတာ့မာနကို
ေက်ာမွာ ေကာက္လြယ္လိုက္ျပီး
သယ္ကူရာမဲ့ေလာကၾကီးထဲ
ကိုယ့္ေျခေထာက္ေပၚကို ကိုယ္ရပ္လိုက္တယ္ .................



မိုးဇက္

ငါ့အလြမ္းႏွင့္နင့္နာမည္ကို ေခၚလိုက္တာ နင္ၾကားရလား ေမႏို

ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ေလာက္ ေကာက္အေမာ့လိုက္မွာ
မင္းနာမည္က လယ္ေခ်ာင္းဝမွာ လာျငိတယ္ ေကာင္မေလးေရ
ေဟာဒီတစ္ေဆာင္းတြင္းလံုး မင္းရဲ႕ခ်စ္ျခင္းေတြႏွင့္
ငါ့ရင္ဘက္ေတြကို ေႏြးေထြးေစပါ  ။                 ။
ဒီဇင္ဘာရဲ႕ေန႕ရက္ေတြ ထဲထဲဝင္ဝင္ထိေတြ႕မိေလ
ငါ့အလြမ္းေတြက ထူျပစ္လာေလပဲ ဆိုေတာ့
“ အသည္းလြာပါးပါးႏွင့္လူတစ္ေယာက္ပဲ ” ဟု
ငါ့ကိုယ္ငါပဲ အျပစ္တင္မိခဲ့ေပါ့ ။                   ။ 
ေအးစိမ့္တဲ့ ဒီဇင္ဘာရက္ေတြထဲ
ကၽြန္ေတာ္ရယ္ . ခံစားမႈစာသားတစ္ခ်ိဳ႕ရယ္
ေသာက္လက္စ ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ရယ္
သူ႕အလင္းႏွင့္သူ ေတာက္ေလာင္ေနတဲ့
မီးလင္းဖိုေႏြးေႏြးေလးရယ္
သူမေရာက္မလာေသးတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ဘယ္ဘက္
ထိုင္ခံုအလြတ္ေလးရယ္ ။                 ။
ဒီလိုႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ ခ်စ္ျခင္းဟာ
အလြမ္းဆိုေသာၾကားခံပစၥည္းအားျဖင့္
ကူးလူးဆက္စံ ရင္းႏွီးေပ်ာ္ဝင္လာခဲ့ ။                 ။
ေနာက္ေတာ့လဲ ကၽြန္ေတာ္က ေနသားတက်ျဖစ္ဖို႕
ကိုယ့္ရင္ဘက္ႏွင့္ကို ဟင္းလင္းပြင့္ေအာင္
သူမနာမည္ကို ေအာ္ဟစ္ေခၚလိုက္တယ္
`
`
..


မိုးဇက္

ေဆာင္းစိုလက္ထဲက အလြမ္းႏွစ္ပြင့္ထိခတ္ျခင္း



~ မိုးဇက္ ~
အလြမ္းေတြက်ိဳ႕ထိုးေနတာ အသက္ရႈေတာင္မဝဘူး
တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ထိမ္းခ်ဳပ္မဲ့ အလြမ္းေတြထြတ္က်လာတာမ်ား ျမင္မေကာင္းဘူး မာယာ
အဲဒီတတ္တူး ဒီေလာက္အရာထင္မွန္းသိရင္
အစထဲကထိုးဖို႔ စိတ္ကူးမိမွာမဟုတ္ဘူး
ဘယ္သူမွမရွိတုန္း မင္းနားနားေလးကပ္ၿပီးေျပာျပမယ္
ဘယ္ဘက္ရင္အံုမွာ ထိုးထားတဲ့ တတ္တူးစာလံုးက
“ မာယာ ” တဲ့ ...

~ မာယာျဖဴ ~
အေရျပားေပၚမွာထြင္းေဖာ္ထားတဲ့နာမည္အတြက္
စာဖြဲ႔လို႔မ်ားေနသလား
ဒီလိုဆို ကိုယ့္ႏွလံုးသားထဲမွာ
ထြင္းေပၚေနတဲ့မင္းနာမည္အတြက္
ငါ့ရင္ခုန္သံေတြ ႏွစ္ျမဳပ္ခံလိုက္ရတာ မင္းသိရဲ႕လား မိုးဇက္ရယ္
စကားမစပ္ မိုးဇက္ေရ
နင္ငါ့အေပၚဘယ္ေလာက္လြမ္းဖူးလဲဆိုတာ
ဒီစကားေလးႏွင့္ယံုရမွာလားကြယ္

~ မိုးဇက္ ~
မင္းရဲ႕ရနံ႔ေတြနဲ႔ ကိုယ့္ညေတြကူးခတ္ေနရတာ
လက္ပန္းက်လွၿပီ မာယာ
ဟိုးအေဝးတစ္ဘက္ဆီက လြင့္ေမ်ာလာတဲ့
မင္းရဲ႕ကိုယ္သင္းရနံ႕ေတြ
ကိုယ့္အာ႐ံုကိုမွ ဘာလို႔ေန႔တိုင္းရစ္ပတ္ေနတာလဲ မာယာ
မင္းေရာဘယ္လိုအေရာင္ေတြနဲ႔ လြမ္းေနမလဲ
မင္းစိတ္ကို ကိုယ္အႀကိမ္ႀကိမ္ဖတ္ၾကည့္ေနမိတယ္ ...

~ မာယာျဖဴ ~
ေကာင္းကင္ျပတင္းဆီက
ေလေျပေသာေသာနဲ႔
ဒေရာေသာပါး ခုန္ဆင္းလာတဲ့
ႏွင္းမႈန္ေတြၾကား
ေဆာင္းရနံ႔ေတြကို႐ွဴ႐ိႈက္
အလြမ္းေတြကိုေထြးပိုက္
ဒီလိုနဲ႔ ကိုယ့္ညေတြမိုးေသာက္ေနရတာ
မင္းသိသင့္တယ္ မိုးဇက္ရယ္
ေဆာင္းခိုငွက္တို႔အိမ္ျပန္ခ်ိန္ေရာက္ရင္
တေဆာင္းလံုးစာအလြမ္းေတြနဲ႔အတူ
ကိုယ္အမွာပါးလိုက္မယ္
ဟိုးးးးအေဝးကေန
ကိုယ့္စိတ္ကို အႀကိမ္ႀကိမ္ဖတ္မေနပါနဲ႔
ရွင္သန္ရာဘဝတစ္ေလွ်ာက္
ကိုယ့္ဘဝရဲ႕သခင္ ကိုယ့္ႏွလံုးသားရဲ႕အရွင္က
မင္းပဲဆိုတာ ....

~ မိုးဇက္ ~
ဒါေပမယ့္ မာယာ
ဟိုးအေဝးတစ္ေနရာကေန
မင္းနာမည္ကို အာ႐ံုငါးပါးစလံုးနဲ႔ရြတ္ေနတာ
ကိုယ့္ဘဝတစ္ရာသီလံုး မၿပီးႏိုင္မစီးႏိုင္ေအာင္ပါပဲ
ကိုယ့္အသက္႐ႈသံတိုင္းမွာ
မင္းပံုရိပ္ေတြ လတ္လတ္ဆပ္ဆပ္ရွိေနဆဲဆိုတာ
ကိုယ့္ရင္ဘက္တစ္ခုလံုးနဲ႔ တိုင္တည္ခ်င္လို႕
မင္းဆီကို ေရာက္ေအာင္လာခဲ့မယ္ မာယာ ....

~ မာယာျဖဴ ~
မုိးဇက္ေရ
ဘယ္ေလာက္ပဲေ၀းေ၀း
အခ်စ္ေတြရွင္သန္ေနသမွ်
အကြာအေ၀းဆိုတာ ပညတ္ခ်က္တစ္ခုရယ္ပါ
တို႔ေ၀းစဥ္ခဏ
ေအးစက္မသြားတဲ့ခ်စ္ျခင္းေတြ
အၿမဲရွင္သန္ေႏြးေထြးေနရင္း
မင္းလာရာလမ္းကို သစၥာခင္းလို႔ေစာင့္
ဒီေျမဒီကမၻာမွာ
မင္းရင္ခြင္သည္သာ
ကိုယ္အေနခ်င္ဆံုးေနရာ .......

 (  မာယာျဖဴ ႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္ တသီးတသန္႕ဖြဲ႕ဆိုျဖစ္တဲ့ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ပါ )

တိတ္ဆိတ္ေသာသီခ်င္းတစ္ပုဒ္ကို သူမႏွင့္ကၽြန္ေတာ္ ရြတ္ဆိုခဲ့



သူမႏွင့္ကၽြန္ေတာ္ ရင္အခုန္ဆံုးစည္းခ်က္တစ္ခုကို
ႏွင္းစေတြေဖြးေဖြးလႈပ္ေနတဲ့ ႏိုဝင္ဘာ မနက္တစ္ခုမွာ
ခံစားခ်က္ကိုယ္စီႏွင့္ ခ်ေရးေနမိတယ္ ။            ။
ဟုတ္ပီ
ကိုယ္စီခံစားခ်က္ေတြကို အစအဆံုး
သံုးသပ္အေခ်ာကိုင္အပီးမွာ
ကဗ်ာအစပိုင္းကို ကၽြန္ေတာ္ ထရြတ္လိုက္တယ္
`
`
`
သူမ ရဲ႕ဖြင့္ဟဆိုမႈ အပိုဒ္အေရာက္
ျငိမ့္ျငိမ့္သြဲ႕သြဲ႕ေလသံ တစ္ခ်ိဳ႕ကို လိုသလို
အနိမ့္အျမင့္ညွိပီး သူမရဲ႕ခံစားမႈအခ်ိဳ႕ကို
သာယာညြတ္မႈးစြာ တိမ္းတိမ္းေလးရြတ္သြားတယ္
.
.
.
။             ။
ေဟာ ကီးကလြဲေနျပန္ပီ ေမႏို
သူမ ႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္ အၾကည့္ခ်င္းတခ်က္မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္လိုက္တယ္

သူမ မ်က္လံုးထဲကို ကၽြန္ေတာ့ ခံစားမႈေတြ ျပစ္ထဲ့လိုက္တယ္ ..
..
ကၽြန္ေတာ့ အေတြးထဲကို သူမရင္ခုန္ႏႈံးေတြ ခပ္ထည့္လိုက္တယ္ ..
..
ႏွင္းက်သံရယ္
ေလစိမ့္စိမ့္ေလးတိုက္ေနသံရယ္
တိတ္ဆိတ္သြားတဲ့ ပတ္ဝန္းက်င္အသံရယ္
`
`
`
တိတ္ဆိတ္မႈရဲ႕ ေအာက္မွာ စကားသံေတြအမ်ားၾကီးေျပာျဖစ္ၾကတယ္
အဲဒီအထဲမွာပဲ အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုရ သိပ္ကိုခတ္တဲ့
ခ်စ္ျခင္းေတြ သူမႏွင့္ကၽြန္ေတာ္ သံျပိဳင္ရြတ္ဆိုလိုက္တယ္
ဒို
ေရ
မီ
ဖာ
အဲဒီသံဇဥ္ေတြထက္ နက္တယ္
ဟုတ္ပီ နင္ႏွင့္ငါ သံျပိဳင္ေအာ္ဆိုရေအာင္
.`
`
`

မိုးဇက္

ကိုယ့္အျမွီးကို ျပန္ျမိဳမိေသာ ေျမြ


တစ္ခါတစ္ခါ ဘာမွမဟုတ္ဘူး ကိုယ့္အေတြးႏွင့္ကို မိုးခ်ဳပ္ခဲ့
တစ္ခါတစ္ခါ ဘာမွမဟုတ္ဘူး ကိုယ့္ေျခရာႏွင့္ကို တိုင္ပတ္ေနခဲ့
တစ္ခါတစ္ခါ ဘာမွမဟုတ္ဘူး ကိုယ့္ဒဏ္ရာႏွင့္ကို
   တစ္ခါတစ္ခါ ဘာမွမဟုတ္ဘူး ကိုယ့္ဖန္ခြက္ႏွင့္ကို အလြမ္းေတြကိုေမာ့ေသာက္ခဲ့
     တစ္ခါတစ္ခါ ဘာမွမဟုတ္ဘူး ကိုယ့္ရင္ဘက္ႏွင့္ကို ခံစားေနမိခဲ့
    တစ္ခါတစ္ခါ ဘာမွမဟုတ္ဘူး ကိုယ့္ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ႏွင့္ကို ေမာပန္းခဲ့
     တစ္ခါတစ္ခါ ဘာမွမဟုတ္ဘူး ကိုယ့္ရမၼက္ႏွင့္ကို ေလာင္ျမိဳက္ျပစ္ခဲ့
    တစ္ခါတစ္ခါ ဘာမွမဟုတ္ဘူး ကိုယ့္ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ႏွင့္ကို ခြတ္ထိုးခြတ္လန္ ရယ္ေမာခဲ့
     တစ္ခါတစ္ခါ..ကိုယ့္အၿမီးနဲ႔ကိုယ့္ျပန္ခ်ည္ခဲ့
     တစ္ခါတစ္ခါ ဘာမွမဟုတ္ဘူး ကိုယ့္အနာဂတ္ႏွင့္ကို အိမ္မက္ေတြမက္ခဲ့
     တစ္ခါတစ္ခါ ဘာမွမဟုတ္ဘူး ကိုယ့္ပါးစပ္ႏွင့္ကို လူမုန္းခံခဲ့
     တစ္ခါတစ္ခါ ဘာမွမဟုတ္ဘူး ကိုယ့္အသိႏွင့္ကိုယ္ သမာဓိေဆာက္တည္ခဲ့
     တစ္ခါတစ္ခါ ဘာမွ မဟုတ္ဘူး. ကိုယ့္လွ်ာကိုယ္သြားနဲ႔ကိုက္ခဲ့
     တစ္ခါတစ္ခါ ဘာမွမဟုတ္ဘူး ကိုယ့္ဖိနပ္ႏွင့္ကို အိမ္မက္ေတြကို ခ်နင္းခဲ့
     တစ္ခါတစ္ခါ ဘာမွမဟုတ္ဘူး ကိုယ့္ႏွလံုးသားႏွင့္ကို
     အ
      မုန္း
      ခံ
      လိုက္
       ရ
     တစ္ခါတစ္ခါ
     ငါ့
       ကို
      ငါ
     တစ္ခါတစ္ခါ  လို႕ပဲ
 သတိေပးရင္း
   အခါခါ
.........................................


မိုးဇက္


Cancer ႏွင့္ သူမ လြန္ဆြဲတဲ့ပြဲမွာ ကၽြန္ေတာ္က တတိယေျမာက္ ဖဲတစ္ခ်ပ္



သယ္ကူရာမဲ့ ဒီလမ္းမွာ
ဒဏ္ရာရယ္ နာက်င္မႈရယ္က
လွလွပပ ငါ့ကိုတန္ဆာဆင္သြားျပီလား ????

ဘယ္အခ်ိန္ထၾကည့္ၾကည့္
အကြာအေဝးပဲ မတူညီတာ
ခႏၶာခ်ဳပ္မဲ့ရက္က သက္မွတ္ျပီးသား ။              ။

ၾကည္လင္လြန္းတဲ့ ညေနဆည္းဆာေအာက္မွာ
မင္းရဲ႕ နား နားကပ္ပီး
“ ေမႏို ” လို႕တစ္ခြန္းေလာက္ ေခၚခြင့္ရခ်င္ေသးရဲ႕ ။                ။

ထြက္သြားပါေတာ့ ကင္ဆာ
ငါ့အေသြးအသားထဲက ထြက္သြားပါ ကင္ဆာ
ငါ့အျမင္အာရံုတို႕ ေဝဝါးေလာက္ေအာင္
ငါ့ခြန္အားေတြကို မင္းစုပ္ယူေသာက္သံုးခဲ့ပီးပီပဲ ကင္ဆာ ။                 ။

ေကာင္မေလးေရ ဝိဥာဥ္ရယ္ ေဝဒနာရယ္
စစ္ျဖစ္ေနတဲ့ၾကားက နင့္ေနာက္ကိုေမ်ာပါသြားတဲ့
ငါ့ဝိဥာဥ္ကို ဖမ္းဆုပ္ရမွာလား ........???
ငါ့ေဝဒနာကိုပဲ ျပန္ဆြဲယူရမွာလား ေမႏို ။                ။

ေဟာဒီမွာ
ေမွာင္ညိဳ႕ေနတဲ့ ငါ့ညေတြႏွင့္ အျပိဳင္
အလြမ္းတို႕ ျပိဳဆင္းေနတာ ခုခ်ိန္ထိမတိတ္ေသးဘူး ။                  ။

ဒီလိုႏွင့္ ငါ့ေႏြရာသီလမ္းဟာ
ပူျပင္းလိုက္ ေလာင္ၾကြမ္းလိုက္ႏွင့္ လြင္တီးေခါင္ ။                  ။
ဒီလိုႏွင့္ ငါေသာက္ေနတဲ့ ေဆးေတြက ငါ့ကိုျပန္ေသာက္ခဲ့ ။                  ။
ဒီလိုႏွင့္ ငါ့ညေနခင္းေတြဟာ ငါ့ကိုျပန္လြမ္းျခံဳခဲ့ ။                ။

“စာနာနားလည္မႈ ေျခတစ္ဘက္ေလာက္ပဲ
ငါ့ကမ္းပါးမွာ ရပ္ေပးပါ ေမႏို ”
ငါ့ဆုေတာင္းကို ငါ့ဘာသာျပန္ရြတ္ဆိုခဲ့ ။                ။

ငါ့လက္ကိုဆုပ္ကိုင္တယ္ဆိုရံုပဲ ဆုပ္ကိုင္လုိက္ပါ
ငါ့ပစၥပၸန္မွာ ၾကယ္ေငြ႕ေတြ လင္းပြင့္သြားသလိုမ်ိဳး
အနာတရ ဖုန္းေတာထဲကေန
“ ဝုန္း ” ကနဲ ရွင္ျပန္ထေျမာက္ခ်င္လို႕ပါ ေမႏို ။                    ။

မိုးဇက္ 

နင္စိုက္ပ်ိဳးခဲ့တဲ့ အမုန္းပန္းေတြ ေစာေစာပြင့္သင့္တယ္ ေမႏို



ေမႏို .............
နင္စြန္႕ျပစ္သြားတာ ငါ့မွာအိမ္မက္တစ္ခုလိုပဲ
ယံုၾကည္လက္ခံေပးဖို႕ အသိဥာဏ္ေတြကို
ေထြးထုတ္လိုက္ ျမိဳခ်လိုက္ ။                ။

ဟိုေဝးေဝးက တစ္ျခမ္းပဲ့လမွာ
ငါ့အလြမ္းေတြကို ခ်ိတ္ဆြဲရင္း
အခန္းဆက္ဇာတ္ကားကဲ့သို႕
ညစဥ္ရက္စက္ ငါတစ္ေယာက္ထဲ
ခ်ယ္မံႈးေနတာ မိႈင္းမိႈင္းကိုရီေဝလို႕

ဘဝေတြ
ဘဝေတြ
..........................
တိမ္ညြန္႕ႏွင့္ေသြ႕ေျခာက္ေျမျပင္ကဲ့သို႕
တစ္ေျဖးေျဖးေဝးကြာသြားလိုက္တာ
ေဟာဒီဖုန္းဆိုးေျမမွာ ဆူးရိုင္းတို႕အလီလီပြင့္ခဲ့ပီ ။                  ။

မွန္တဲ့ဘက္မွာ နင္ရပ္တည္ခဲ့တာပဲ ေမႏို
ငါသာလွ်င္ က်ဆံုးမႈတံဆိပ္ႏွင့္ထုိက္တန္တာပါ ေမႏို

ေဘးက်ပ္နံက်ပ္ဘဝထဲက မေခ်ာင္မလည္အနာဂါတ္ေတြႏွင့္
ပင့္သက္ေတြအၾကိမ္ၾကိမ္ခ်ေနရတဲ့ ဗာလာနံေကာင္ေပၚကို
အမုန္းေတြ သည္းခ်လိုက္တာ
သိပ္ေတာင္ေနာက္က်ေနတယ္ ေမႏို .... ။                  ။


မိုးဇက္

သူ႕ကိုယ္သူျပန္တူးေဖာ္မိသြားေသာ

ကဗ်ာဆရာဟာ........
အဓိပၸါယ္ေတြ အလွပဆံုးသိမ္းသြင္းထားတဲ့ စကားလံုးမ်ားႏွင့္
အႏုပညာလွ်ပ္စီးအားကို လက္ႏွင့္ဖမ္းဆုပ္ျပတယ္ ။                  ။
ကဗ်ာဆရာဟာ........
ရင္ဘက္ေတြကို ဟင္းလင္းအဖြင့္ခံပီး
စကားလံုးေတြကို ေမြးထုတ္ေပးသလို
ေဘးထြက္လြင့္ျပန္မႈ အနည္းဆံုးႏွင့္
စကားလံုးစားသံုးသူရဲ႕ ခံစားမႈကိုလဲ
ဟင္းလင္းဖြင့္ျပစ္လိုက္တယ္ ။                ။
ကဗ်ာဆရာဟာ.........
တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ ပံုရိပ္ေယာင္ေတြကို
စကားလံုးေတြႏွင့္ဖမ္းဆုပ္ပီး ပံုရိပ္စစ္ျဖစ္ေအာင္
သူ႕ဝိဥာဥ္ကိုပါ ဖဲ့ေခၽြပီး အသက္သြင္းတယ္ ။              ။
ကဗ်ာဆရာဟာ...........
ေမွာ္သြင္းထားတဲ့စကားလံုးေတြႏွင့္
စကားလံုးစားသံုးသူရဲ႕စိတ္ကို
ေရမီးအျပည့္အစံုျဖစ္ေအာင္ ဖန္တီးေပးတယ္............
စကားလံုးစားသံုးသူကို ေပ်ာ္ရြင္ရြင္းလဲ့လာေအာင္
ဖန္တီးတယ္ .............
စကားလံုးစားသံုးသူကို အျမင့္ဆံုးႏူးညံ့မႈဆီကို
ေခၚေဆာင္သြားတယ္ ။            ။
ကဗ်ာဆရာဟာ.........
အမွီအခိုကင္းေသာ အႏုပညာဖန္တီးမႈအား
မ်က္လွည့္ပြဲ တစ္ခုကဲ့သို႕အစီအစဥ္တက် ခင္းက်င္းျပသတယ္ ။                   ။
တျဖည္းျဖည္းႏွင့္

ကဗ်ာဆရာဟာ.........
စကားလံုးစားသံုးသူေတြကို စကားလံုးစားသံုးမႈရိုးအီမသြားရေအာင္
စကားလံုးသစ္လြင္မႈေတြကို တူးေဖာ္တယ္ ။              ။
အခ်ိန္ကာလေတြ က်ိဳးေၾကေနေအာင္ကို ရင္ဘက္ႏွင့္ရင္းပီး
စကားလံုးစီးစီးပိုင္ပိုင္တစ္ခုေတြ႕ေအာင္ တူးေဖာ္တယ္ ။               ။
တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ ျဖတ္သြားျဖတ္လာ လူေတြရဲ႕
ပုခံုးႏွစ္ဖက္ၾကားက ေပါက္ေနတဲ့ အိမ္မက္ေတြကို
ႏိႈက္ႏိႈက္ပီး စကားလံုးေတြကို တူးေဖာ္ယူတယ္ ။            ။
တူးေဖာ္စရာေျမကြက္မက်န္ေအာင္ကို စကားလံုးေတြကိုတူးေဖာ္တယ္
သူ႕ကိုသူ ကဗ်ာဆရာလို႕ မျမည္ေအာင္ကို တူးေဖာ္တယ္ .............
အသန္႕ရွင္းဆံုးစကားလံုးေတြရဖို႕
အတၱစြဲေတြေအာက္ကို ေမာပန္းတၾကီးတူးေဖာ္ယူတယ္......
ေနာက္ဆံုး ..............
စကားလံုးစားသံုးသူေတြအား အရသာရွိတဲ့စကားလံုးေတြ
တစ္ေန႕တစ္မ်ိဳးမထပ္ေအာင္ ခ်ေကၽြးဖို႕အတြက္
စကားလံုးေတြကို တူးေဖာ္ရင္း
ကဗ်ာဆရာဟာ သူ႕ကိုယ္သူျပန္တူးေဖာ္မိသြားတယ္ ။              ။
ဟုတ္တယ္ ေနာက္ဆံုးေတာ့
အဲဒီကဗ်ာဆရာဟာ သူ႕ကိုယ္သူေနာက္ဆံုးတူးေဖာ္ရင္း
သူ႕ကိုယ္သူ ျပန္ရွာေတြ႕သြားတယ္ ။              ။


(မွတ္ခ်က္ ။             ။ ကၽြန္ေတာ္ ကဗ်ာဆရာမဟုတ္ပါ ကဗ်ာဆရာေယာင္ေဆာင္ထားေသာ သာမန္လူသာျဖစ္သည္ )

မိုးဇက္

ထက္လွ်က္က်သြားေသာ ရင္းႏွီးမႈမ်ား

ဒီလိုႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႕လက္ေတြ
အျဖဴထည္သက္သက္ျဖစ္သြားတယ္ ။         ။
စကားမဆံုးမွီ သူ႕ဆီကေဆးလိပ္တစ္တို႕ေလာက္
ယူအညွိလိုက္မွာ
ပကာသနေတြက ခဏျခင္းေသဆံုးသြားတယ္ ။          ။
အဲဒီေရတံခြန္ဟာ ျဖဴစင္ျခင္းေတြတသြင္သြင္
လင္းပြင့္ပီးက်လာတာမ်ား ငါတို႕တစ္ေတြရဲ႕
အေသြးအသားထဲထိ စိုက္က် ။             ။
ျဖန္းခနဲ ေက်ာရိုးတစ္ေလွ်ာက္
ခင္မင္မႈေတြ စိမ့္ဝင္လာတာမ်ား
ေၾကာက္ခမန္းလိလိ ။               ။
ဒီလိုႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႕လက္ေတြ
အျဖဴထည္သက္သက္ျဖစ္သြားတယ္ ။                ။

မိုးဇက္ 

သက္တန္႕ရယ္ ေကာင္းကင္ရယ္ ကၽြန္ေတာ္ရယ္ မ်ဥ္းျပိဳင္ရယ္ သူမရယ္

အလြမ္းကိုထုဆစ္ဖို႕မ်ား
ခ်စ္ခဲ့မိသလားလို႕ ကိုယ့္ကိုကုိယ္ျပန္သံုးသပ္ခဲ့
အနမ္းတစ္ပြင့္ေလာက္ေတာင္ ေခၽြခြင့္မရွိတဲ့
မံႈမိႈင္းမိႈင္းေကာင္  ။                 ။
ငါ့ကိုယ္ငါ မိုးမခ်ဳပ္မွီ
သူမရဲ႕ ျခံဳလြာတစ္ခုကို ဖမ္းဆုပ္လိုက္တယ္
ငါတို႕ႏွစ္ေယာက္ဟာ မ်ဥ္းျပိဳင္ ............
ကံၾကမာရယ္ နကၡက္ရယ္ခေလာက္စံေနတဲ့အခ်ိန္
နင္သန္ရာ အေတြးေတြႏွင့္
ငါ့လိုပဲညတိုင္းအိပ္မရျဖစ္ေနပီလား ေမႏို
အလြမ္းရဲ႕တစ္ဖက္ကမ္းမွာ နင္ရွိတယ္ဆိုတဲ့အာ႐ံုႏွင့္
ရွင္သန္ေနရတာ ေမာဟိုက္လွတယ္ ေမႏို
ၾကယ္ပြင့္ေတြ ထိခပ္သလိုမ်ိဳး
အလင္းေတြျပာလဲ့သြားေအာင္
ငါတို႕ႏွစ္ေယာက္ ထိေတြ႕ၾကမယ္ ။              ။

မုိးဇက္

အျငိမ္

ျငိမ္ ....... 
အားလံုးဟာ အျငိမ္
ငါ့စိတ္ကူးလဲ အျငိမ္
ငါ့အိမ္မက္လဲ အျငိမ္
ငါ့ဘဝလဲ အျငိမ္
ငါ့အနာဂတ္လဲ အျငိမ္
ငါ့သမိုင္းလဲ အျငိမ္
အားလံုးဟာ အျငိမ္
ဘာဆိုဘာမွ အာရံုေတြ
မပ်ံ႕လြင့္ရင္ သံသရာလဲ အျငိမ္ ...................



မိုးဇက္

ျဖတ္ေလွ်ာက္

ျဖတ္မ်ဥ္းလိုမ်ိဳး
လမ္းခြဲျခင္းေတြ
အလွ်ားလိုက္ အားလွ်ားထိုးဝင္လာတာေတာင္
ေဟာဒီေကာင္က
ခ်စ္ျခင္းတရားကို မိုက္ကမ္းကမ္းဆုပ္ကိုင္ထားတယ္ ၊
ေက်းဇူးျပဳပီး
ခ်စ္သူႏွစ္ဦးၾကား
အမုန္းေတြ ျဖတ္ျဖတ္မေလွ်ာက္ပါႏွင့္ ။               ။


မိုးဇက္

မိုးသံေလသံၾကားက ကိုယ့္ယံုၾကည္မႈ


မိုးေတြ တျပင္လံုးရြာခ်စမ္းပါ
ဘယ္ေလာက္ပဲ သဲမည္းေနပါေစ
ရြာခ်စမ္းပါ ။            ။

မိုးေတြတျပင္လံုး ခ်ိမ့္ခ်ိမ့္သဲစမ္းပါ
ဘယ္ေလာက္ပဲ နားစည္ေတြေပါက္ကြဲသြားပါေစ
ဟိမ္းျမည္လိုက္စမ္းပါ ။             ။

မိုးေတြလူလံုးမသဲကြဲေအာင္ ျဖိဳခ်လိုက္စမ္းပါ
ဘယ္ေလာက္ပဲ ငါ့အျမင္ေတြေဝဝါးသြားပါေစ
ပိန္းပိတ္ေအာင္ ရြာခ်လိုက္စမ္းပါ ။            ။

မိုးေတြ ငါ့ႏွလံုးသားကို
ပြင့္ထြက္သြားေအာင္ ရြာခ်လိုက္စမ္းပါ
ေဟာဒီရင္ဘက္ကိုေဖာက္ပီး
ငါ့ေနာက္ေက်ာက ေဖာက္ထြက္သြားေအာင္
ရြာခ်လိုက္စမ္းပါ
ငါကေတာ့ ဒီေနရာကေနဘယ္ေတာ့မွ မေရြ႕ဘူး ။            ။

ဒီလိုပဲေလ
ယံုၾကည္ခ်က္ေတြ သံေႏၵတည္ခါစေတာ့
နည္းနည္းနာက်င္ရမွာေပါ့ မဟုတ္ဘူးလားဗ်ာ ..........

မိုးဇက္

နာက်င္မႈကို ရစ္မႈးေနတဲ့ ဘုရားသခင္ ဒဏ္ခတ္ျခင္းခံေနရတဲ့ေကာင္

အစိမ္းရင့္ေရာင္ အလြမ္းေတြ
တဖိတ္ဖိတ္လက္ေနပံုက လြင့္ဝါလို႕
အေတာင္ေပါက္စ ငွက္တစ္ေကာင္လို
သတိရမႈေတြကလဲ လဲက်လိုက္ျပန္ထလိုက္
အာသာေျပမလားလို႕ သူမရဲ႕ဓါတ္ပံုကို
ထုတ္ထုတ္ၾကည့္ေနေပမယ့္
နာက်င္မႈေတြပဲ ရင္ဘက္ကိုစို႕စို႕တတ္လာတယ္
ငါ့ဘက္ကနားလည္မႈေတြေပးခဲ့ေပမယ့္
သူမရင္ဘက္ထဲမွာေတာ့ 
အျငိဳးတၾကီးတံု႕ျပန္မႈေတြ တခဲနက္
သိုဝွက္လို႕
သူမရဲ႕အျပဳအမႈေတြက
ငါ့ခ်စ္သူမွ ဟုတ္ပါေလစလို႕ ကိုယ့္ဘာသာ
အံ့အားသင့္ယူေစခဲ့တာ မဆန္းေတာ့သလိုပဲ
ေဟာဒီနာက်င္ျခင္းေတြကိုမွ ကက္ကိုဘိန္းလိုပဲ
စြဲစြဲလမ္းလမ္း သံုးစြဲမိေနေတာ့
ေသရာပါလဲ ေက်နပ္ေနမယ့္ေကာင္ေလ
အမွန္ေတာ့ က်ေနာ္က
ဘုရားသခင္ ခြင့္မျပဳတဲ့ အသီးကိုမွ
တရိႈက္မက္မက္ စားသံုးမိတာ ။              ။

မိုးဇက္

အခ်စ္စစ္


တစ္သက္တစ္ခါ
တစ္လြာတစ္ပြင့္
ငံုအဆင့္မို႕
ျဖဳတ္ခနဲပဲေၾကြေၾကြ
ေျမကိုပဲေရာက္ေရာက္
ဖြဖြေလးေကာက္လို႕
ပန္းေျခာက္ေလးလဲ ျမတ္ႏိုးမယ္ ။              ။

မိုးဇက္

( ခုတစ္ေလာ ကၽြန္ေနာ္ ကဗ်ာေရးဖို႕အတြက္ အာရံုေတြ ထံုမိႈင္းေနလို႕ ဟိုးကေလးသားေလးတုန္းက ေရးခဲ့ဖူးတဲ့ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ တင္လိုက္ပါတယ္ ၊ ကေလးသားေလးထဲက ကၽြန္ေနာ္ ကဗ်ာေတြစေရးျဖစ္ခဲ့ပါတယ္ (ၾကြားဝါျခင္းမဟုတ္ း) ဒီကဗ်ာကို ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ေရးခဲ့တာလား ဘယ္ကဗ်ာဆရာေရးခဲ့တာလဲ မမွတ္မိပါ ၊ ဒါေပမယ့္ ခုခ်ိန္ထိ စာလံုးေတြကို ထင္ထင္ရွားရွား စြဲလမ္းမွတ္မိေနလို႕ ျပန္တင္လိုက္တာပါ ၊ မူရင္းကဗ်ာဆရာသိရင္ေတာ့ ကြန္မန္႕မွာသာ ဝင္ျခစ္သြားေပေတာ့ း)

ကဗ်ာစပ္ေနတုန္း စိတ္ေကာက္သြားတဲ့သူမေၾကာင့္ မေရးျဖစ္တဲ့ ကဗ်ာ

ပကတိ ရဲညြန္႕ေနတဲ့
သူမ ႏႈတ္ခမ္းဟာ
ဒက္ခနဲ ကၽြန္ေတာ့ရင္ကို
ေဟာ သူမ စိတ္ေကာက္သြားျပန္ပီ ။             ။
အလြမ္းအေၾကာင္း စာဖြဲ႕မိတိုင္း
အပိုေတြလို႕ ေျပာတတ္တဲ့
သူမအေျပာေလးေတြက
ျဖတ္ခနဲ ကၽြန္ေတာ့ရင္ကို
ေဟာ သူမ စိတ္ေကာက္သြားျပန္ပီ ။               ။
သူမရဲ႕ လင္းပြင့္ေနတဲ့ စိတ္ကူးေလးေတြကို
တဖြဲ႕တႏြဲ႕ စကားလံုးေတြႏွင့္
ပံုေဖာ္ဖို႕ ၾကိဳးစားတုန္း
ေဟာ သူမ စိတ္ေကာက္သြားျပန္ပီ ။               ။
ၾကည္ႏႈးဖြယ္ ခ်စ္ျခင္းသံစဥ္ေတြကို
တီးခတ္ဖို႕ ၾကိဳးညွိေနတုန္း
ေဟာ သူမ စိတ္ေကာက္သြားျပန္ပီ ။               ။
သူမကို က်ေနာ္ဟာ
ရင္ရဲ႕ဖက္တြယ္ရာ ႏြယ္ပင္တစ္ပင္ကဲ့သို႕
ေဟာ သူမ စိတ္ေကာက္သြားျပန္ပီ ။               ။
သူမ စိတ္ေကာက္တိုင္း
ငါ့အသည္းကမ္းပါး တစ္ခါျပိဳသြားတာ
အထိတ္တလန္႕ သိလုိက္ရတဲ့ခဏ
ေဟာ သူမ စိတ္ေကာက္သြားျပန္ပီ ။               ။
စိတ္ေကာက္တတ္တဲ့ သူမကို
စိတ္မေကာက္ေတာ့ဖို႕ ေျပာေနတုန္း
စိတ္ေကာက္သြားျပန္ပီဆိုေတာ့
စိတ္မေကာက္တတ္ေအာင္ ေနတတ္ဖို႕
စိတ္ေကာက္တတ္တဲ့ သူမကို
စိတ္ေကာက္ေျပရန္ အတြက္
ကဗ်ာေရးေနတုန္း
ေဟာဗ်ာ
သူမ စိတ္ေကာက္သြားျပန္ပီ ။                 ။

မိုးဇက္

ႏွစ္ဆယ့္တစ္ရာစုရဲ႕ ရည္းစားစာ

ၾကယ္စင္ေတြ သူ႕ဟာသူေၾကြက်တယ္။             ။

ေရတံခြန္ေတြ သူ႕ဟာႏွင့္သူျပိဳက်တယ္။             ။

စိန္ပန္းပြင့္ေတြ တဖ်က္ဖ်က္ပြင့္တယ္။            ။

လိုတရေျခနင္းေတြဖယ္ခြာ
ဂႏၶၵာရေတြထဲမွာ အိမ္ေဆာက္ၾကတယ္။

ေလတိုက္လွ်င္ ယိမ္းထိုးရန္အတြက္
ျမက္ပင္ေတြေပါက္ျခင္း မဟုတ္သလို
လိပ္ျပာေတြ ၾကည္ႏူးဖို႕
ပန္းေတြပြင့္ၾကတာ မဟုတ္ဘူး ။           ။

ေတာင္စြယ္ ခၽြန္ျမျမေတြကလည္း
မိုးကိုတိုက္ခြဲဖို႕မဟုတ္ျပန္ဘူး။              ။

ကိုယ့္အခင္းကို ထြန္ယက္
ကိုယ့္ဘ၀ကို ထုဆစ္
တတ္ၾကိဳးလ်င္ လက္ထိုးေလွာ္ရမယ့္ငါတို႕ဘ၀ၾကီးမွာ
အၾကင္နာေတြ အယုယေတြကို
အငမ္းမရ တမ္းတမက္ေမာ မေနပါႏွင့္
ခ်စ္သူ......

ကိုယ့္မွာလည္း သစၥာတရားေတြ တျမိဳင္ျမိဳင္ထ
ျဖဴလႊလႊ သံေယာဇဥ္ ခံုတန္းေလးေပၚမွာ
ေမတၱာတရားေတြ အဆုပ္လိုက္ၾကဲျဖန္႕ထားတဲ့
အခ်စ္စစ္ေတြ ငါ့ရင္ထဲမွာရွိတယ္ ။            ။

ဒါေပမယ့္ခ်စ္သူ
စုတ္ခ်က္ေကာင္းတဲ့ ပန္းခ်ီကားကို
ရင္သက္ရႈေမာဖို႕မလိုဘူး။            ။

သက္တန္႕ေရာင္စံုေတြကို ေရတြက္ေနဖို႕မလိုဘူး ။             ။

ဒို႕လက္ကို အခုတြဲ ကန္႕လန္႕ကာေတြ အျမန္ဖြင့္
ဘ၀ဆိုတဲ့ စစ္ပြဲၾကီးကို
ေခါင္းမငံု႕ ဒူးမေထာက္စတမ္း
တိုက္ပြဲ၀င္လိုက္ရေအာင္ပါ ။         ။


မိုးဇက္

ကဗ်ာဆရာ၏ ေခါင္းစီးစာလံုးမ်ား

သခၤါရ ဘယ္အရာမွ မျမဲေသာ
အမွန္တရားး ....
ကိုယ္တိုင္က်င့္သံုးၾကည့္လို႕ မႏိုင္တဲ့
ကိုယ္တိုင္ထုတ္ စည္းမ်ဥ္းမ်ား
ဆုပ္ကိုင္လို႕မရတဲ့ သက္ေသျပဳခ်က္ေတြထဲမွာ
ခ်စ္ျခင္းတရားေတြ ပါတယ္
ေၾကြတာကိုက ပြင့္ျခင္းပဲဆိုတာ........
အသြားႏွင့္အျပန္
ဘယ္အရာမွ လြန္မဆြဲဘူး
အမွန္က ဘယ္အရာမွမမွားဘူး
မ်က္လံုးေတြသာ အျမင္မွန္မရေသးတာ
ခံႏိုင္အားေတြဆိုတာကလဲ
သံုးသပ္ႏိုင္မႈအေပၚမွာ မူတည္တယ္ ။                    ။
အားလံုးဟာ တဏွာဆိုေတာ့
သံေယာဇဥ္ အျဖဴထည္ေလးလဲ
ပါတာေပါ့
ခင္ဗ်ားဘယ္ေလာက္ပဲ အံၾကိတ္ေတာက္ေခါက္ေခါက္
ေဟာဒီေလာကဓံကေတာ့ အႏိုင္ရေနအံုးမွာပဲ
ဒါေပမယ့္ အႏိုင္လိုခ်င္မႈကိုေတာ့ ကိုယ့္ဘာသာ
ၾကိဳးကြင္းမစြပ္ႏွင့္ ...............
အရာအားလံုးဟာ သူ႕သက္မွတ္ခ်က္ႏွင့္သူ
စည္းခ်က္ကိုကိုက္လို႕
သြားမထိႏွင့္ ေလးစားမႈေတြေၾကကြဲသြားမယ္ ။                        ။
အလကားပါ
ဒါေတြက ခပ္ေပါေပါဟန္ေဆာင္မႈေတြ
(သူမရွိရင္လဲ သိပ္မေလးနက္ျပန္ဘူးဗ် )
တိုးတိုးေျပာ ကံေကာင္းမႈေတြ လန္႕ေျပးကုန္မယ္
ဆိုလိုတာက
အဓိပၸါယ္ေတြ ခုန္ထြက္ကုန္မွာဆိုးလို႕
ေျပာေနရတာ
ေဟာ  ေနာက္ဆံုးဇာတ္သိမ္းပိုင္းမွာ
ကဗ်ာဆရာရဲ႕ ႏွလံုးသားက ေလာင္းရိပ္ကင္းမွ
စကားလံုးေတြ ၾကြထလာတာ ........................ ။                       ။

မိုးဇက္

ဟန္ေဆာင္မႈေတြ မြန္ထေနတဲ့အမုန္း

ဘယ္သူ႕ကိုမွ မခ်စ္ဘူး
ငါက ဟန္ေဆာင္ခဲ့တာ
ငါဟာ ငါကိုယ္တိုင္ဟန္ေဆာင္ေကာင္းလြန္းလို႕
အကယ္ဒမီေပးခဲ့ရ
ဘယ္သူ႕ကိုမွ မခ်စ္ဘူး
ငါဟာ သူမကိုခ်စ္ေယာင္ေဆာင္ခဲ့တာ
ငါကိုယ္တိုင္ေတာင္ ခ်စ္ျခင္းတရားကို မသိဘူး
ဘယ္သူ႕ကိုမွ မခ်စ္ခဲ့ဘူး
ဟုတ္တယ္
သူမလဲ ငါ့ကိုမခ်စ္ခဲ့ဘူး
သူမလဲ သူမကိုယ္တိုင္ဟန္ေဆာင္ခဲ့တာ
အေရျပားေတြ ထူပိန္းေနေအာင္ကို ဟန္ေဆာင္ခဲ့တာ
အပီးသက္မွာ ဟန္ေဆာင္ျခင္းသာ ေမာလွ်လို႕
ငါတို႕ေတြ လက္ပန္းက်ေအာင္ ဟန္ေဆာင္ပီး
မုန္းခဲ့ၾကျပန္တယ္
ငါနင့္ကိုမုန္းတယ္ ေမႏို ။                    ။

မိုးဇက္

တဆိတ္ေလာက္ ေျပာသြားၾကပါ

တဆိတ္ေလာက္ေျပာၾကပါ
ေပ်ာက္ဆံုးသြားတဲ့ ရင္ခုန္သံ
ဘယ္နားမွာ ခုန္ထြက္သြားလဲ................?

တဆိတ္ေလာက္ေျပာၾကပါ
ပ်က္စီးသြားတဲ့ သိကၡာတရားတစ္ခု
ဘယ္လို ဆည္တုပ္ထားရမလဲဆိုတာ .....................?

တဆိတ္ေလာက္ေျပာၾကပါ
နာက်င္ခံစားမႈတစ္ခုကို ဘယ္လို
ေျဖေဆးေတြက ပေပ်ာက္ေစသလဲဆိုတာ .......................?

တဆိတ္ေလာက္ေျပာၾကပါ
ခြင့္လြတ္ျခင္းမွာ ဘယ္လိုဆိုးေဆးေတြႏွင့္
ျဖဴစဥ္ေအာင္လုပ္ရမလဲဆိုတာ ..........................?

တဆိတ္ေလာက္ေျပာၾကပါ
ငါဆိုတဲ့ အတၱတစ္ခုႏွင့္
သူမရဲ႕ အထူးျပဳမာနတစ္ခုတို႕
အခ်ိဳးက်သလားလို႕.........................?

မိုးဇက္

မရမ္းေခ်ာင္းအလႈဳၿပီးစီးၿခင္း မွတ္တမ္းဓါတ္ပံုမ်ားနွင့္ ဗီြဒီယိုဖိုင္(2)

ဆက္ပါအံုးမယ္ခင္ဗ်ား။နွင္းဆီရင္ခြင္အဖြဲ႔သားေတြ ေၿပာသလို ေၿပာရရင္ေတာ့ ၿမန္မာၿပည္က အလႈဳဓါတ္ပံုမ်ား ကၽြန္ေတာ္တို႔ဆီေရာက္ေအာင္ ပို႔နိုင္ဖို႔ “မီးးးးစက္ လိုပါတယ္ခင္ဗ်ား”။တစ္ခုေကာင္းရင္ တစ္ခု ဆုတ္ယုတ္တ့ဲ ဓမၼတာအရ မီးလည္း လာေရာ လွည္းတန္းက ဂံုးေက်ာ္တံတားတည္ေဆာက္ ရာမွာ ဒီေန႔ပဲ ေၿမေတြတူးတယ္လို႔ သိရၿပီး အင္တာနက္လိုင္း ထပ္မံၿပတ္ေတာက္ပါတယ္။အကယ္၍ ကၽြန္ေတာ္မနက္ဖန္မွာ အလႈဳစာရင္းရွင္းတမ္း မတင္ေပးနိုင္ေသးရင္ သည္းခံၿပီး ခဏေစာင့္ေပးၾကပါအံုးလို႔ အလႈဳရွင္မ်ားအား ေမတၱာရပ္ပါတယ္။
မရမ္းေခ်ာင္း ဧည့္သည္မွတ္တမ္း
 မုဒိတာအလႈဳရွင္အားလံုးရဲ့ကိုယ္စား white board မွာ အမည္ေရးထိုးပါတယ္။

“မရမ္းေခ်ာင္းအလႈဳၿပီးစီးၿခင္း မွတ္တမ္းဓါတ္ပံုမ်ားမ်ား(၁)"

မရမ္းေခ်ာင္းေဂဟာအတြက္အလႈုဳေလး လုပ္ၾကမယ္လို႔ စၿပီးတိုင္ပင္တဲ့အခ်ိန္က ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ့ ရရွိလာနိုင္တဲ့ အလႈဳေငြကို ခန္႔မွန္းခဲ့ၾကရာမွာ ၇သိန္း၀န္းက်င္ေလာက္ပဲ ၿဖစ္ဖို႔မ်ားတယ္ဆိုၿပီး ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေကာက္ခ်က္ခ်ခဲ့ ၾကတယ္။အဲ့တာေလးနဲ႔ ဆန္အိတ္ ေလး ငါးအိတ္ေလာက္ရယ္၊ ၀ွီးခ်ဲလ္ေလး နွစ္စီးေလာက္ရယ္နဲ႔ ပိုတာေလးကို ပေဒသာပင္ထဲထည့္မယ္ဆိုၿပီး ဒီအလႈဳေလးကို အုတ္ၿမစ္စခ်တယ္။တကယ္လည္း အလႈဳခံလို႔ၿပီးေရာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ လက္ခံရရွိခဲ့တဲ့ပမာဏက ကနဦး ကၽြန္ေတာ္တို႔ခန္႔မွန္းထားခဲ့တာထက္ ေၿခာက္ဆေက်ာ္ေလာက္ ရရွိခဲ့တယ္။ မရမ္းေခ်ာင္းက ေ၀ဒနာ-ရွင္ေတြရဲ့ ကံတရားေကာင္းမႈေၾကာင့္ရယ္ နိုင္ငံအရပ္ရပ္က အလႈဳရွင္ေတြရဲ့ တိုင္းတာမရနိုင္တဲ့ သဒၵါတရားေတြေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဟာ ဒီအလႈဳေငြေတြနဲ႔ မရမ္းေခ်ာင္းေဂဟာရဲ့ လက္ရွိလိုအပ္ေနတဲ့ အရာေလးေတြ (ေဂဟာက ေတာင္းဆိုလာသေလာက္အကုန္)ကို ၿဖည့္ဆည္းနိုင္ခဲ့ တဲ့အၿပင္ ပိုလွ်ံေနတဲ့ အလႈဳေငြေတြကိုပါ ရာသက္ပန္ ပေဒသာပင္ထဲ ထည့္ေပးနိုင္ခဲ့ပါၿပီ။စိတ္ၾကည္နူးမိတယ္၊ ပီတိၿဖစ္မိတယ္ဆိုတာထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ ရင္ထဲမွာၿဖစ္ေနတာကို စာစီၿပလို႔ မရနိုင္ပါဘူး။မနက္ကလည္း အေစာၾကီး အလုပ္ထဲကထြက္ၿပီး ဒီေန႔မွာ သြားၿပီးလႈဳေပးမဲ့ အဖြဲ႔ေတြကို ေမတၱာပို႔ၿပီး ဖံုးဆက္တယ္။သူတို႔ တက္ၾကြေနတဲ့ အသံေတြကို ၾကားမိေတာ့ ၾကက္သီးေတြေတာင္ ထမိတယ္။

အေလာင္းဘယ္ေတာ့မွ မလွတဲ့ စ်ာပန

ေဖာက္ခနဲ ပြင့္သြားတဲ့
သိကၡာတရားမဲ့ ရင္ဘက္တစ္ခု
ဒဏ္ရာေတြ ဘက္သီဘက္သီၾကီးႏွင့္
တရြတ္တိုက္လြင့္ေနတဲ့ တိမ္တိုက္တစ္ခု
ဥပေကၡာေတြႏွင့္ မြန္းထံုထားခံရတဲ့
မိႈင္းညိဳ႕ညိဳ႕ အခိုးအေငြ႕ေတြ
ေသခ်ာၾကည့္...........
အံုလိုက္က်င္းလိုက္ ညည္းတြားမႈေတြႏွင့္
ေဖာက္ျပန္သူတို႕ရဲ႕ စ်ာပန
ဘယ္ေတာ့မွ အေလာင္းမလွဘူး  ။                    ။


မိုးဇက္

စုန္းျပဴးတစ္ေကာင္ရဲ႕ ရာဇဝင္

အံုးအံုး ျမည္သံ ၊ ဒံုးဒံုး ကြဲသံ
ဖုန္းဖုန္း ေခၚသံ ၊ တံုးခနဲ လဲသံ
တျဗံဳးျဗံဳး ထု႐ို္က္သံ ၊ ကတံုးကို ျပန္တံုးသံ
႐ူးႏွမ္းသူရဲ႕ ႐ူး႐ူးသြပ္သြပ္ေအာ္သံ
အမုန္းစံစံ ခါးခါးသီးမုန္းတီးတဲ့အသံ
လႊတံုးတံုးႏွင့္ ႏွလံုးသားကို
တျဗစ္ျဗစ္ က်ိတ္လွီးသံ
ခတ္ခတ္လက္လက္ ပ်က္ထြက္သံေတြ
ဖ်က္ဖ်က္လက္လက္ ညည္းတြားသံေတြ
ပက္ပက္ဆက္ဆက္ေသဆံုးသြားတဲ့ အသက္႐ႈသံေတြ
ေတာင့္ေတာင့္ေျဖာင့္ေျဖာင့္ နာက်င္မႈေတြ
မိုးလင္းမိုးခ်ဳပ္ ခပ္သုတ္သုတ္ေရြ႕လွ်ားသြားတဲ့ တဏွာေတြ
ပါးပါးလွ်လွ် အေငြ႕ပ်ံသြားတဲ့ အထိမ္းအမွတ္ေက်ာက္တိုင္ေတြ
အဲဒီအထဲမွာမွ
အေနမတတ္ အထိုင္မတတ္တဲ့ စုန္းျပဴးတစ္ေကာင္ရဲ႕
သုညျဖစ္သြားတဲ့ ရာဇဝင္အေၾကာင္းစာတမ္းျပဳထားတယ္ .........။                     ။


မိုးဇက္

အဆံုးသက္

အခ်ိဳးခ်မရတဲ့ အရာတစ္ခုကို
အခ်ိဳးခ်ၾကည့္လိုက္တာ
“ ေဖ်ာင္း ” ကနဲပဲ
ငါ့နံ႐ိုးက်ိဳးသြားတယ္.............
သိပ္မနာပါဘူး
ႏွလံုးခံုသံေတြ မရွိေတာ့တာေလးပါ ။                   ။


မိုးဇက္

အလြမ္းေတြအက္ကြဲေနပီ ေမႏို

ငါဟာ ငါ့ရင္ကိုမွ အလြမ္းေတြႏွင့္အက္ကြဲေစသူ
မွန္းဆလို႕မရတဲ့ အလြမ္းေတြႏွင့္နာက်င္ကိုက္ခဲေနတဲ့သူ
ဒါဟာ.......သူစိမ္းသိပ္မစံေတာ့တဲ့အလြမ္းေတြ
ငါဟာ တိတ္တိတ္ေလးအိမ္မက္ထဲမွာလဲ လြမ္းတတ္တဲ့သူ
ေရာင္ရမ္းတမ္းတဖို႕ လွ်ာခင္ေတြေစးထန္းေနေအာင္ကို
အလြမ္းေတြဖိန္႕ဖိန္႕ညည္းတယ္ ေမႏို
ငါဟာ အလြမ္းေတြႏွင့္လံုးေထြးေနတဲ့
ငါ့ညေတြမွာ သတိယမႈေတြ တြန္႕ေၾကခဲ့ေပါ့........
ဒီလိုပါပဲ
ငါဟာ အလြမ္းေတြကို ခါးေဆာင္းတင္ပီး
ဘယ္ႏွစ္ရက္ေတာင္ ျဖတ္သန္းရအံုးမယ္ မသိဘူး ေမႏို ။                  ။

မိုးဇက္

ႏွင္းဆီျဖဴ



မိုးေတြသိပ္သိပ္သည္းသည္းက်တဲ့ညေတြတိုင္း
မင္းအေၾကာင္းေတြးမိတယ္ ေမႏို
ေရာက္လာတဲ့အိမ္မက္ထဲမွာ ျဖဴလြလြႏွင္းဆီသ႑ာန္
ေလေျပႏွင့္အတူ လြင့္လာပီး
အဲဒီေလေျပႏွင့္အလိုက္သင့္ေမွ်ာပါသြားတာ……
ဟိုးအေဝးၾကီးကို ( ငါ့ကိုေတာင္ မႏႈတ္ဆက္ဘူး )
နင္ထားခဲ့ရစ္တဲ့ အလင္းမဲ့ငါ့ဘဝ
အဆံုးသက္ခ်ိန္ေရာက္သိတိုင္
နင္ဟာ ငါမခူးရက္ခဲ့တဲ့ ႏွင္းဆီျဖဴ ။              ။

မိုးဇက္


တိတ္ဆိတ္ေနတဲ့ကဗ်ာ

သစ္ရြက္ေျခာက္လႈပ္သံလဲ
...............................
ဝင္ေလထြက္ေလလဲ
................................
အျမင္အာ႐ံုကို ခပ္ေဆြးေဆြးေတြလဲ
................................
ဟိုတံုးက လမ္းေဟာင္းေတြလဲ
...............................
သုညတစ္လံုးရဲ႕ စံခ်ိန္စံညြန္းလဲ
...............................
ပိေတာက္ခ်ိန္ေရာက္ေနတာေတာင္ မိုးဖြဲတို႕
...............................
ငါ့ရဲ႕ထုိးထိုးေထာင္ေထာင္မာနေတြလဲ
..............................
ေနာက္ဆံုး ငါ့ေနဝင္ခ်ိန္ေတာင္
တိတ္ဆိတ္မႈေတြ
ဆိတ္သုဥ္းခဲ့ပီ ။                     ။

မိုးဇက္

တစ္ကုိယ္ေတာ္ စ်ာပန

ကၽြန္ေတာ္ဟာစိတ္ကူးယဥ္ဖို႕ မလြယ္ေတာ့ေသာအရြယ္ ဒဏ္ရာစံုပိုက္လို႕ အသည္းကြဲဖို႕လည္း… ……..ေၾကာက္ေနတတ္ေသာအရြယ္ ဒါေပမယ့္ မျမင္ဖူးေတာ့အမ်ားထက္ပိုရူးခဲ့တယ္..အခ်စ္စစ္ဆိုတာကိုေပါ့
အၾကိမ္ၾကိမ္ဆံုးရွံုးခဲ့ေသာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္တိုင္းမွာ….သစၥာတရားေတြပါ လြင့္သြားေပမယ့္ အကင္းမေသတဲ့ခ်စ္ျခင္း အမွန္တခုအတြက္….ေနာက္ဆံုးအခေၾကးအျဖစ္ အသည္းစားေၾကးဆို္ခဲ့ၾကလည္း မိုက္ရူးရဲစြာ….လိုက္..ပါ..သြား..ခဲ့..တယ္ ။                
ကံဇာတ္ဆရာ..ေစ စားရာ…ေနာက္…
(ဟုတ္မယ္)…...သူကကၽြန္ေတာ့္ကိုခ်စ္တယ္…(တကယ္လို႕လည္းေျပာတယ္)
ကၽြန္ေတာ္လား….အင္းးးးး……..ကၽြန္ေတာ္သူ႕ကိုသိပ္ခ်စ္တာပဲ…..
(ဇာတ္ဆရာ) …………………ဘာ…
သူကရည္းစားအရင့္အမာၾကီးနဲ႕….ဘယ္လို..ဘယ္လို….
ဘယ္သူျဖတ္ျဖတ္..မျပတ္ဘူး…
ေၾသာ္…ဒါဆိုကၽြန္ေတာ္က ???????????
ခင္ဗ်ာ… ဗီလိန္…. ဗီလိန္လုပ္ရမွာလား………..ဒါဆို….ဟို..အသဲကြဲမိုး ေရးသလို
ျဂိဳလ္ရံလ ေပါ့……
  ဗ်ာ….ဒႆ လိုလည္း လြမ္းခန္း ဖြင့္ရမယ္…
ဟာ..ဒါဆိုကၽြန္ေတာ္ပိုင္တယ္…………….ကၽြန္ေတာ္ ကၽြမ္းတယ္
ကၽြန္ေတာ္……….အပီလြမ္းမယ္ဗ်ာ…. ဒါေပမယ့္.. သူက..လြမ္းေတးးးးးးးးး…. ေရာၾကားပါ့မလား???
အစြမ္းအစေပၚမူတည္တယ္..???
ဟုတ္…ၾကိဳးစားမယ္ဗ်ာ…သူလည္းမ်က္ႏွာသာေပးေနတာပဲ
ကၽြန္ေတာ့္ကို..ခ်စ္တယ္တဲ့…..
ဒီလိုဆို…………..ေသဆိုရင္ေတာင္…………….ေသျပစ္လိုက္မယ္ဗ်ာ
ကၽြန္ေတာ့္ အသည္းေလး……………အေျခအေနေကာင္းလာေတာ့မွာ
ဟုတ္တယ္….အေရြ႕သုညဆိုရင္ေတာင္အလြမ္းအေသၤေခ်နဲ႕..ကၽြန္ေတာ္..ေတာ္ေတာ္လွေနမွာပဲ
က မယ္ဗ်ာ….တစ္ပင္တိုင္ မဟုတ္ရင္ျပီးေရာ…………
 က တယ္….ကၽြန္ေတာ္..ေကြး..ေနေအာင္
က တယ္….လွတာမလွတာအပထား…သူ အနား ရွိေနေပးရင္ျပီးတာပဲ……………………..

ကၽြန္ေတာ္…မေမာဘူး…ကၽြန္ေတာ္ က ေနတယ္…… ဘာအက ေတြမွန္းေသခ်ာမသိဘူး…
ကၽြန္ေတာ္ က ေနခဲ့တယ္…… မင္းသား..အနားမေရာက္လာဘူး…..ဒါေပမယ့္
ကၽြန္ေတာ္ က ေနတုန္းပဲ….သူ…လာပါ…လိမ့္မယ္………ကၽြန္ေတာ္ က ေနဆဲ……….
.ဒီ လို နဲ႕..ပဲ
သူက..ဘယ္သူ…အမ္..
လူသစ္လား..ဟာ..သူကဇာတ္ညႊန္းဖတ္တဲ့ထဲမွာ..မပါဘူးေနာ္..
ဗ်ာ..
ဟာ..၀မ္းနည္းလိုက္တာ….သူ႕အသဲေတြက….ဟက္တက္ကြဲေနတာ…ေလာေလာလတ္လတ္ၾကီး
ဒါဆိုကၽြန္ေတာ္…ဘယ္လိုလုပ္ရမလည္း…သူက…ကၽြန္ေတာ္ေနာက္တေယာက္ေပါ့..ဟုတ္လား
သူ႕ရင္ဘတ္မွာလည္း ဒဏ္ရာေတြ….ျပဲ က်န္႕ ေနတာ…ျမင္မေကာင္းဘူးဗ်ာ……ဘယ္လိုလုပ္
ရမလည္းဟင္…..
လုပ္ပါဦး..ဇာတ္ဆရာ…ခင္ဗ်ားအလိုက်..ေသေပးေနရတဲ့ လူ႕မသာေတြ…
မ်ားလွခ်ည္လား….ေသြးစိမ္းရွင္ရွင္ထြက္ေနတယ္….ဘယ္လိုလည္း..ဆရာ.ေပးေသမွာလား???
ခင္ဗ်ားဗ်ာ…ကၽြန္ေတာ္ေနာက္တေယာက္ကို..ကၽြန္ေတာ့္ေရွ႕လာေသခိုင္းေနတယ္……….
ဒါ..ကၽြန္ေတာ္လည္း..ဘယ္လို က က သူ႕လိုေသ ရမွာပဲဆိုတဲ့သေဘာလား….တခုခုေျပာ..
အေျဖတခုခုကၽြန္ေတာ္ ႏွစ္သိမ့္ဖို႕………..ေပးပါ…..
မသိခ်င္ ရဘူး ???   အေျဖ မရွိဘူး???….ကၽြန္ေတာ္ဆက္ က ရမွာလား……..လဲက် ရေတာ့မွာလား
ကၽြန္ေတာ္..ေနာက္တေယာက္ကေရာ……….ဘာလုပ္မွာလည္း…
ဗ်ာ………….သူလည္းခပ္ေ၀းေ၀းက….အသက္မွ်င္းမွ်င္း ရွုျပီး…ၾကည့္ေနမယ္….
ကၽြန္ေတာ္ က တာအားေပးမလို႕…
ေၾသာ္..ဟုတ္ ၊ ရတယ္ ေကာင္းတာေပါ့..ခင္ဗ်ား လက္ပန္းမက်နဲ႕…
ကၽြန္ေတာ့္ကိုၾကည့္..ကၽြန္ေတာ္ က ျပ မယ္ေနာ္… အခုတေယာက္ထဲ က ေနတာဆိုေပမယ့္
ဇာတ္ သိမ္း က ႏွစ္ပါးသြားဗ်…ကၽြန္ေတာ့္ မင္းသား အလွျပဖို႕..ျပင္ဆင္ေနတာ…ျဖစ္မွာ
အယ္..သူလက္ခုတ္တီးတယ္…..
တခ်က္…
ႏွစ္ခ်က္…..
လက္ဖ်စ္တီးတယ္…..( တ၀က္တပ်က္ )
ေခၽြးသိပ္ေပးေနသလိုပဲဗ်ာ…. အဆင္ေျပလာတယ္…. ဟုတ္ ကၽြန္ေတာ္ က ေနတာကို အားေပး

တဲ့သူႏွင့္ …လက္ခုတ္သံက အေရာင္မဲ့ေပမယ့္..ကၽြန္ေတာ့္မွာေတာ့..ပြဲၾကည့္ပရိတ္သတ္နဲ႕
တဖြဲ႕တႏြဲ႕ က …
နည္းနည္းေလးေတာ့ အေမာေျပ တယ္ဗ်ာ… တခါတခါလည္း.. ထ ထ ေအာ္ေပးတယ္…
က ထား..မင္းသားေလး လွတယ္ တဲ့…. ေတာ္ေတာ္ေတာ့ၾကာေနျပီ
ကၽြန္ေတာ္ ေမွ်ာ္ေနတဲ့ မင္းသား…ဘယ္နားမွာ…သြားနား ေနပါလိမ့္…..မလာေသးဘူး
ဗ်ိဳ႕…ဇာတ္ဆရာ..မင္းသားလာမွာလား….
ဒီမွာလည္း…အစကတည္းကမေကာင္းတဲ့အသည္း အလြမ္းေတြနဲ႕ ဆက္သ
က ေနရတာ မ်ားလြန္း…………. ၾကာလြန္းလို႕……ေမာပန္းခ်ိနဲ႕ေနပါျပီ…
ခင္ဗ်ာ..   သူ႕ညီမေလးက စာေမးပြဲတဖက္နဲ႕မို႕…..
ဗ်ာ…သူ႕အိမ္က ..အိမ္သူစီစဥ္ျပီးသားမို႕…….
ဘာ…တကယ္က..ကၽြန္ေတာ့္ မွာ အားေပးပရိတ္သတ္ရွိေနလို႕…
သူ………………မၾကြေတာ့ဘူး…ဟုတ္လား
ဟာ…ဘယ္လို ..လုပ္လိုက္တာလည္းဗ်ာ…
ဟမ္….ကၽြန္ေတာ္….ဘယ္လို ဆက္လုပ္ရမွာလည္း….ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္လိုလုပ္ရမွာလည္း…….??????
ပရိသက္ေၾကာင့္ဆို……ဘယ္မွာလည္း ကၽြန္ေတာ္ေနာက္တေယာက္….ကၽြန္ေတာ္ လိုက္ရွာတယ္…. ကၽြန္ေတာ္ လိုက္ရွာတယ္……. ကၽြန္ေတာ္….ရွာ……ခဲ့…တယ္
သူ စ်ာပန ခ် တဲ့ပြဲမွာ အသံေတာင္ ေပးမသြားရွာဘူးေသျပီ….
သူ..ေနာက္ဆံုးအျဖစ္..လက္ခုပ္တီးခဲ့တဲ့…သဘင္သည္ေလးရဲ႕…က်ရံွုးခန္းအတြက္..
ေသတမ္း စာ ေငြ႕ေငြ႕ေလးက လွလွပပ ျပံဳးျပ….သူ႕သဘင္သည္ေလး က ခဲ့တာ..
မင္းသားတေယာက္ထဲ…အတြက္မို႕…သူေနာက္တေယာက္ျဖစ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ္ အသည္းမကြဲေစဖို႕
ရွင္းျပ ေပး ခဲ့ တယ္…….
ဒါေပမယ့္ ခပ္ရွက္ရွက္ပဲ…မင္းသားကထြက္မလာဘူး…
ပရိတ္သတ္ ေသ ျပီ…သဘင္သည္ ကၽြန္ေတာ္လည္း အရူး လို ပဲ ေသြးပ်က္ေျခာက္ျခား....
ေသႏိုင္ေလာက္တဲ့ အခ်စ္မီးေတြ ၀ိုင္း လို႕… ……..အနွုတ္သက္သက္ပဲျပ ရက္စက္တဲ့ စကားေတြ..ထပ္ၾကား..ၾကားေနလည္း…အသည္းကို လည္ဆင္းဆက္သ…ဒီေမာင္မွ..မရရင္ျဖင့္
ဒီသဘင္သည္ရူးရခ်ည့္ရဲ႕ဆိုကာ..ရင္ဘတ္ကို ဟက္တက္ ခြဲ… ဒူးလည္းေထာက္..ဦးလည္းညႊတ္

ေျမၾကီးမွာ ခတြားကာ….ခစားခြင့္ရဖို႕…အရူးရူး..အနွမ္းနွမ္း ထူးဆန္းေထြလာထဲကလို
သိကၡာကိုအရည္ေဖ်ာ္…မာန ေတြခ၀ါခ်ျပစ္ခဲ့တယ္……..ဒါေပမယ့္ မင္းသားက မဲ့ျပံဳးေတာင္..ျပံဳးမျပဘူး…….
သြားျပီ………….ဒီပြဲကို ဇာတ္ဆရာေတာင္ သနားေနျပီ….
ေလာကကိုအေမွာင္ခ် အခ်ိန္ကို အနားေပးလိုက္တဲ့ ခဏမွာသဘင္သည္ေလး.. ကၽြန္ေတာ္ေခါင္းငိုက္စိုက္က်
ပရိတ္သတ္အေသလည္း ျပာ လိုလြင့္ေမ်ာ….
ဇာတ္ဆရာ….ေျပာတဲ့ ႏွစ္ပါးသြားပံုျပင္လည္း..တိမ္တိုက္ေတြလို ေၾကမြ..
မင္းသားကလည္း..သံသယၾကီး ရင္မွာပိုက္လို႕……………….
ကၽြန္ေတာ့္ အသက္ ကို ဓားနဲ႕ စိုက္ ခြဲ
အျဖစ္အပ်က္ေတြအားလံုး………အစီအရီ..ေငးးးၾကည့္.ေန မိ
ကၽြန္ေတာ့္..ကိုယ္ခႏၶာမွ..အခ်စ္ခိုးေတြ……တျဖည္းျဖည္း….လြင့္ပ်ယ္ ေပ်ာက္ဆံုး…
အနာေဖးေတြ…..တစစနဲ႕ အကုန္ကြာက်.. အတိတ္မွ..လက္ရွိဘ၀တိုင္…..
ခို္င္ျမဲခဲ့ေသာအစြဲအလမ္းေတြက ဂုဏ္သိကၡာေတြအားလံုးကို အႏိုင္ယူ ခ် နင္း ခံခဲ့ရေသာ..
လ်စ္လ်ဴရႈ စြန္႕ျပစ္ျခင္းေတြ…………..ရင့္နင့္ေအာင္ေၾကကြဲရျခင္းေတြ
ေအာက္က်ေနာက္က်….ဆက္သ…
ျပခဲ့ေသာ… က ၾကိဳးေတြ
အားလံုး…အားလံုး..အားလံုး…………
မ်က္စိတဆံုးထိ…ကၽြန္ေတာ္ မွိတ္ျပစ္လိုက္တယ္…
သဘင္သည္ေလးရဲ႕……………အသက္ရွုသံလွိဳင္း
က်႐ံႈးလို႕ နိမ့္ ဆင္း သြား ျပီ
ပစၥဳပၸန္ အနာဂတ္.နဲ႕…သံသရာတိုင္း အတြက္….. အခ်စ္ကို အျပီးအပိုင္ ဆြဲထုတ္ျပစ္ခဲ့တယ္။                 



အသည္းကြဲမိုး

  ( မိုးဇက္သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က မိုးဇက္အတြက္ေရးေပးတာေလးပါ ...... )

တခုတ္တရ ေမွ်ာ္လင့္ေနတဲ့ စိတ္ကူး

ခ်စ္ျခင္းတရားဟာ ဘ၀သမားရဲ႕လက္ထဲမွာေတာ့
အာမခံမရွိတဲ့ ထီေပါက္စဥ္ကိုင္ထားရသလို...........
ယံုၾကည္မွဳက ယံုၾကည္မွဳကို ဖြင့္ဖြင့္ေသာက္ေနရ
ေမၽွာ္လင့္ခ်က္သာမ်ိဳးေစ့တစ္ခုဆိုရင္
ကိုင္းလက္ ဖူးပြင့္ေတြ လြန္လို႕
မ်ိဳသိပ္ျခင္းေတြသာ တနင့္တပိုးထမ္းပိုးရင္း
ျဖဴစင္လြန္းတဲ့ႏွင္းရဲ႕ပြင့္ဖတ္တို႕ တို႕ထိမဲ့

တစ္ခါတစ္ေလေတာ့လဲ ဗလာပဲရွိတဲ့ဒီစာရြတ္က
ဒီႏွင္းအတြက္ ၀တၳဳရွည္တပုဒ္ျဖစ္ျခင္တာ
ရီ(ရည္)စရာေတာ့အေကာင္း ။

ခ်စ္ျခင္းတရားေတြတစ္ခါတစ္ခါ
ႏုပ်ိဳတတ္လာေတာ့လည္း
ဒီႏွင္းကိုထာ၀ရပိုင္ဆိုင္ခ်င္ျပန္ေရာ ။

ဒီေကာင့္မွာက
ကံၾကမၼာက က်ီစားလိုက္
ေဟာဒီေကာင္က အရြဲ႕တိုက္လိုက္
ဒီဘ၀စာမ်က္ႏွာေပၚမွာ အေနအထားမွန္ဖို႕လိုက္ထိမ္းလိုက္
ဒီႏွင္းစက္ေတြကို မ၀ံ႔ မရဲငံ႔လင့္လိုက္နဲ႕
ေမာတယ္ႏွင္းရယ္္
ဒီေကာင့္ရင္ဘက္ေပၚသာပိုးစိုးပက္စက္
ရြာခ်လိုက္ေတာ့ ။            ။


မိုးဇက္

ငါ့ကို မညာၾကပါႏွင့္

ငါဟာ............
ဘဝမွာ အျဖဴစင္ဆံုးသိုးတစ္ေကာင္အျဖစ္ခံယူထားတယ္
ငါ့ကိုကန္ေက်ာက္လွည့္ပါ ၊
ငါ့ကို တံေတြးႏွင့္ေထြးသြားလွည့္ပါ ၊
ငါ့ကို ႐ိုက္ပုတ္သြားပါ
ဒါေပမယ့္..................
လိမ္ညာလွည့္ျဖားမႈ ဓါးသြားႏွင့္ေတာ့
ငါ့လည္ပင္းကို မလွီးသြားပါႏွင့္ ။                      ။

မိုးဇက္

မရမ္းေခ်ာင္းအနာၾကီးေရာဂါေဂဟာအတြက္ အလႈဳရွင္မ်ားဖိတ္ေခၚၿခင္း

အားလံုးမဂၤလာပါခင္ဗ်ား။
ၿမန္မာမုဒိတာလူငယ္မ်ားအဖြဲ႔၏ ဒုတိယေၿမာက္အလႈဳအၿဖစ္ မရမ္းေခ်ာင္း အနာၾကီးေရာဂါသည္ေဂဟာကို ဧၿပီလပထမပတ္တြင္ လိုအပ္သည္မ်ားကို တတ္နိုင္သေလာက္ လႈဳဒါန္းရန္ စီစဥ္ထားပါတယ္ခင္ဗ်ား။အလႈဳေငြ ရရွိမႈ အေပၚမူတည္ၿပီး ၁။ေငြသားအလႈဳ ၂။ေဆး၊ ဆန္အလႈဳ ၃။အ၀တ္အထည္ ၄။၀ွီးခ်ဲ မ်ားကို အလႈုေငြ ရရွိတဲ့အေပၚမူတည္ၿပီး လႈဳဒါန္းနိုင္ဖို႔ စီစဥ္ထားပါတယ္။ပါ၀င္အားၿဖည့္ လႈဒါန္းလိုသူမ်ားအား ကၽြန္ေတာ္တို႔အဖြဲ႔မွ လႈိုက္လွဲစြာ ၾကိဳဆိုပါတယ္ခင္ဗ်ား။
မရမ္းေခ်ာင္း အနာၾကီးေရာဂါသည္ ေစာင့္ေရွာက္ေရးေဂဟာအေၾကာင္း
ရန္ကုန္တိုင္း၊ လွည္းကူးၿမိဳ ႔နယ္ ေဖာင္ၾကီးအလြန္မွာ ေဂဟာ တပည္ရွိပါတယ္။လက္ရွိ ေဂဟာက ေစာင့္ေရွာက္ထားသူ ေ၀ဒနာသည္ က်ား ၅၇ဦး၊ မ ၄၆ဦး စုစုေပါင္း ေ၀ဒနာသည္ ၁၀၃ဦး ရွိပါတယ္။
ေန႔စဥ္ လူေနမႈဘ၀
ေ၀ဒနာရွင္ေတြဟာ မနက္ေစာေစာ ဘုရား၀တ္တက္ၾကတယ္။ၿပီးရင္ ေစာင့္ေရွာက္ေရးေဂဟာက ဆန္(၇)ၿပည္ေလာက္ ခ်က္ထားတဲ့ ထမင္းကို ဆီငါးက်ပ္သား တစ္ဆယ္သားေလာက္ထည့္ၿပီး ေၾကာ္ထားတဲ့ထမင္းကို ေကၽြးပါတယ္။အလႈဳရွိတဲ့ေန႔ဆို အသားဟင္းနဲ႔ သူတို႔စားေသာက္ေနၾကပံုက အလြန္ကို အားရစရာ ေကာင္းလွပါတယ္။အလႈဳရွင္ မရွိတဲ့ေန႔ဆိုရင္ သူတိုပေတြဟာ ၿပဳတ္မနူးပဲ၊ၿပဳတ္နူးပဲေတြကို အရည္က်ဲခ်က္လိုက္၊ ကုလားပဲဟင္းလို ခ်က္လိုက္နဲ႔ မ်ိဳးစံုခ်က္ေကၽြးတာနဲ႔ပဲ စားၾကရပါတယ္။ညစာကိုလည္း ေစာေစာကလို စားအၿပီးမွာ ေၿမစိုက္တဲ ဓမၼာရံုကိုသြားၾကၿပီး တရားနာၿခင္းအမႈကို ၿပဳၾကပါတယ္။
တစ္နွစ္ပတ္လံုး ေ၀ဒနာသည္ေတြ နွစ္ၾကိမ္ပဲ စားခဲ့ဘူးတယ္ဆိုတဲ့ ဒံေပါက္ထမင္း
ဆရာ၀န္လာတဲ့ ရက္ေတြမွသာ ေဆးခန္းၿပခြင့္ရွိပါတယ္။လက္ရွိ အခ်ိန္မွာ တိုင္နယ္ေဆးရံုေလးက ဆရာ၀န္ေလးဟာ ဆယ္ရက္တစ္ေခါက္သာ ေရာက္ၿဖစ္တယ္ ေၿပာပါတယ္။အခ်ိန္ၿပည့္ blue staff တစ္ေယာက္ ရွိေပမဲ့ လက္ရွိ လူနာအင္အားနဲ႔က ေတာ္ေတာ့္ကို ကြာၿခားေနပါတယ္။
ဒီလို ဖိနပ္ေတြ စီးၾကရပါတယ္။
သူတို႔ေတြရဲ့ ေၿခေခ်ာင္းေတြဟာ တစ္ဖက္နဲ႔တစ္ဖက္အတိုအရွည့္ မညီၾကပါဘူး။ဒါ့ေၾကာင့္ သူတို႔ေတြအတြက္ အထူးၿပုလုပ္ထားတဲ့ ဖိနပ္ေတြ စီးၾကရပါတယ္။ဒါေပမဲ့ အဲဒီ အထူးၿပဳလုပ္ထားတဲ့ ဖိနပ္ကိုလည္း တစ္ခါတစ္ေလသာ လႈဳဒါန္းမဲ့သူ ရွိပါတယ္တဲ့။အဲလိုအခ်ိန္မွာေတာ့ ေၿခေထာက္မွာ ၿဖစ္ေနတဲ့ အနာေရာဂါေတြဟာ သက္သာေလ့ရွိပါတယ္။ဖိနပ္ၿပတ္သြားၿပီး လႈဳဒါန္းမဲ့လူမရွိရင္ေတာ့ လက္ရွိ အမ်ားစီးေနတဲ့ ဖိနပ္ေတြကို ၾကိဳးေတြဆိုး ၿဖတ္ညွပ္ၿပီး စီးေနၾကရပါတယ္။
သူတို႔ေတြရဲ့ မ်ိဳးဆက္ကေလးေတြ
အနာၾကီးေရာဂါသည္ ခံစားခဲ့ရတဲ့လူေတြဟာ သာမန္လူေတြပဲ ၿဖစ္တာမို႔ အိမ္ေထာင္ၿပဳနိုင္ၾကသလို သားသမီးေတြလည္း ထြန္းကား ၾကပါတယ္။သူတို႔မွာ ေ၀ဒနာရဲ့ ဖိစီးမႈေတြေၾကာင့္ ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္ေတြနဲ႔ ခံစားၾကရေပမဲ့ အနာၾကီးေရာဂါေဆး ေသာက္ထား တာေၾကာင့္ ေမြးလာတဲ့ သားသမီးေလးေတြမွာေတာ့ ေရာဂါကင္းၾကပါတယ္။သူတို႔ သူတို႔ေလးေတြဟာလည္း မွီတြယ္စရာ ေဂဟာေလးမွာ ေနထိုင္ရင္း အလႈဳရွင္ေတြရဲ့ လႈဳဒါန္းမႈကို ေမွ်ာ္လင့္ကာခ်ဳိဳ ႔တဲ့စြာ ၿဖတ္သန္းေနၾကရပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဘာ့ေၾကာင့္ သူတို႔ကို ကူညီသင့္သလဲ
အနာၾကီးေရာဂါသည္မ်ားကို အရပ္ထဲမွာ (မရိုေသစကား) အနူလို႔ ေခၚေ၀ၚၾကပါတယ္။လူေတာထဲ အ၀င္မခံ ရြံၾကပါတယ္။ေရာဂါ ကူးမွာ ေၾကာက္ၾကပါတယ္။ေရာဂါသည္ေတြ ကိုယ္တိုင္ကလည္း လူေတြၾကားထဲ မသြားရဲ မလာရဲ အၿမဲတမ္း စိတ္အားငယ္ေနၾက ပါတယ္။အနာတစ္ခုၿဖစ္ရင္ လြယ္လြယ္နဲ႔ မေပ်ာက္ပဲ အဆိုးဆံုး အေၿခအေနထိ ခံစားရၿပီး ၿဖတ္ေတာက္ပစ္ရပါတယ္။အနာၾကီးေရာဂါ ကုသေဆး ေသာက္ထားၾကလို႔ ကူးစက္နိုင္ၿခင္း မရွိၾကေတာ့ေပမဲ့ ေနာက္ဆက္တြဲေ၀ဒနာေတြက မရႈမလွပါဘူး။  ေၿခလက္ေတြဟာ ထံုေနၾကၿပီး ေၿခေထာက္ကို သံစူးရင္ေတာင္မသိနိုင္ၾကပဲ ေပါင္မွာအက်ိတ္ခိုလာမွ အနာရွိေလာက္တယ္ထင္ၿပီး ၿဖဲရွာရတဲ့ဘ၀ေတြပါ။တစ္ခ်ိဳ ႔ေတြဆို ဘီးတပ္ ကုးလားထိုင္ေပၚမွာပဲ ဘ၀ကို ကုန္ဆံုးေနရပါတယ္။

ေဂဟာမွ ေ၀ဒနာသည္ အဖြားအရြယ္တစ္ဦး
အဲဒီေ၀ဒနာရွင္ေတြဟာ အရင္က ကၽြန္ေတာ္တို႔လို လူေကာင္းေတြပါပဲ။ကံတရား၊ စိတ္၊ ဥတု၊ အဟာရမမွ်တမႈေတြေၾကာင့္ အရြယာ္မ်ိဳးစံုမွာ အနာၾကီးေရာဂါကို ခံစားခဲ့ၾကရင္း လူေတာမတိုင္းနိုင္တဲ့အထိ ၿဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။ကူညီသည့္သူမ်ားကို အားကိုးရင္ အသက္ဆက္ေနရသူေတြ ၿဖစ္ပါတယ္။လက္ရွိ အဆိုပါ ေ၀ဒနာရွင္းမ်ားအတြက္ လႈုဳဒါန္းေနသူမ်ား ရွိၾကေသာ္လည္း လႈဳဒါန္းမႈအားမွာ ဆင္၏ ခံတြင္းကို နွမ္းပက္သလို အရမ္းကို အားနည္းေနပါေသးတယ္။
ေဆးထည့္တဲ့အခါ ေၿခေထာက္တင္တဲ့ခံုကို ၾကည့္ၿခင္းအားၿဖင့္ လိုအပ္မႈေတြကို ထင္သာ ၿမင္သာေစပါတယ္။
ထိုသူေတြအတြက္ ဆန္၊ဆီ၊ေဆး၊အ၀တ္အထည္၊ ၀ွီးခ်ဲမ်ား တကယ့္ကို လိုအပ္ေနပါတယ္။အလႈဳရွင္ေတြ လိုအပ္ေနပါတယ္။ အကယ္၍ စိတ္ပါ၀င္စားစြာ လႈဳဒါန္းလိုသူမ်ားအေနနဲ႔ မိမိတို႔ ေနထိုင္ရာ နိုင္ငံအလိုက္ ေအာက္ပါ အက်ိဳးေတာ္ေဆာင္မ်ားထံ ၂.၄.၂၀၁၂ ေနာက္ဆံုးထားၿပီး ဆက္သြယ္ လႈဳဒါန္းနိုင္ၾကပါတယ္ခင္ဗ်ား။
ၿဗိတိန္မွ အက်ိဳးေတာ္ေဆာင္
အရွင္ဇနက(သႏၲိသုခ) venjanaka@gmail.com +၄၄ ၇၇၄၀ ၉၈၃၉ ၄၂
အေမရိကမွ အက်ိဳးေတာ္ေဆာင္
ဗညားရွိန္@လင္းေခတ္ဒီနို lynnkhitdeno301@gmail.com +၁၂၀ ၁၈၈၈ ၉၇၅၁
စင္ကာပူနိုင္ငံမွ အက်ိဳးေတာ္ေဆာင္မ်ား
၁။ကိုၿငိမ္းနိုင္ @ ကိုနိုင္ထြဋ္ eikunaing@gmail.com +၆၅ ၉၀၂၂ ၁၈၀၇ +၆၅ ၉၈၈၂ ၉၀၇၈
၂။ကိုရင္ + မဒမ္ကိုး celestial.whiteangle@gmail.com +၆၅ ၈၃၇၅ ၁၀၆၉
ထိုင္၀မ္မွ လႈဳဒါန္းလိုသူမ်ားအတြက္
ပစ္ပစ္ @ ဂ်ယ္ရီပစ္ပစ္ +၈၈၆ ၉၃၀ ၄၁၃ ၂၂၀ jerrypigpig@gmail.com
မေလးရွားနိုင္ငံ အက်ိဳးေတာ္ေဆာင္
၁။ဇင္ၿငိမ္းဦး(ၿမန္မာ အိုင္တီနန္းေတာ္) +၆၀ ၁၇၇၀ ၅၈၂ ၁၉
၂။လြင္ၿပင္လႈိုင္းငယ္+မစံပယ္ (Sunway) lwinpyinhlaingnge@gmail.com +၆၀ ၁၄၆၆ ၃၀၁ ၇၃
၃။ေမာင္(စြယ္စံုက်မ္း) (Kalang) zwmnna@gmail.com +၆၀ ၁၆၃၂ ၄၉၆ ၉၁
၄။ေမာင္ဘုန္း
mr.janjarom@gmail.com
+၆၀ ၁၀၂၈၂၇၀၇၁
၅။မိုးဇက္ (ကလန္း)
bloggermoses@gmail.com +၆၀ ၁၄၇၂ ၄၅၄၀၂
http://www.facebook.com/profile.php?id=100003084986957
ၿမန္မာနိုင္ငံ အက်ိဳးေတာ္ေဆာင္
၁။andrew @ေက်ာ္စြာစိုးၿမတ္
andrewkc189@gmail.com
+၉၅၁ ၆၄၃ ၀၈၆
၂။သမီးစံ
sandartinmyint@gmail.com
+၉၅၁ ၃၉၁ ၇၅၄
+၉၅၁ ၃၉၁ ၀၀၃
http://www.facebook.com/profile.php?id=100003084986957#!/mi.san1
ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ့ မိခင္ဆိုဒ္အား  ဒီေနရာမွာ သြားေရာက္ ေလ့လာနိုင္ပါတယ္ခင္ဗ်ား
လႈဳရွင္မ်ားအား ၀မ္းေၿမာက္၀မ္းသာ ၾကိဳဆိုလ်က္
MMYG လူငယ္မ်ားအဖြဲ႔ ကိုယ္စား
ကိုရင္
18:00( GMT)