________________________________________________________________________________________________________________________________________ |||||| ႏွစ္ဦးသေဘာတူေန႕ဆြဲမ်ား |||||| ____ ျမင္ျမင္ျခင္းတစ္ေယာက္ဘဝထဲကိုတစ္ေယာက္ ေလးေလးနက္နက္နစ္ျမဳပ္ခဲ့ၾက ......___________________ ေတြ႕ေတြ႕ျခင္းတစ္ေယာက္အာရံုထဲရွိတာတစ္ေယာက္ အလိုအေလွ်ာက္သိျမင္နားလည္ခဲ့ၾက ......._________________ တစ္ေယာက္ရင္ဘက္ကိုတစ္ေယာက္ ဓါးႏွင့္ေပါက္လက္တည့္စမ္းခဲ့ၾက ~~ ~~~________________ စိတ္ကူးယဥ္ကိတ္မုန္႕တစ္လံုးကို အတူဖုတ္ျပီး မက္မက္ေမာေမာ စားခဲ့ၾက ...............___________________ ေက်နပ္ျခင္းသီးစံုေဖ်ာ္ရည္တစ္ခြပ္ကို အတူေဖ်ာ္ျပီး အငမ္းမရေမာ့ေသာက္ခဲ့ၾက ......______________________ ပင္စည္တစ္ခုေပၚ ပိုးမႊားေတြလိုတြယ္ကပ္ ~~~ ~~~~ ျပင္းျပတဲ့တပ္မက္ျခင္းေတြႏွင့္ အတူတစ္ကြရွင္သန္ခဲ့ၾက .......______________________ တစ္ေယာက္အိမ္မက္ကိုတစ္ေယာက္ေဖာက္ထြင္း ~~~ ~~~ ျငိမ္သက္ျခင္းၾကမ္းျပင္ေပၚမွွာ ပင့္သက္ေတြ ျပစ္ခ်ခဲ့ၾက ......._______________________ တစ္ေယာက္မ်က္လံုးထဲတစ္ေယာက္ေျပးဝင္ ~~~ ~~~ ပြင့္ပြင့္္လင္္းလင္းခ်ဥ္ျခင္းတတ္ခဲ့ၾက ......... ______________________ တစ္ေယာက္မနက္ျဖန္ကိုတစ္ေယာက္စာခ်ဳပ္ ~~~ ~~~ မျမင္ရတဲ့အခ်ိန္ကာလကို ဖမ္းဆုပ္ခဲ့ၾက .......___________________________ ျပန္စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့ ေနာက္က်ေနတဲ့ ရထားေပၚမွာ ~~~ ~~~ ၾကင္ၾကင္နာနာျပစ္မွား တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ ျပစ္စလက္ခတ္အသားျခင္းထိမ္ိခဲ့ၾက ........______________________________ ေရစီးသန္တဲ့ျမစ္ကိုစြန္႕စြန္႕စားစားကူးျဖတ္ ~~~ ~~~ တစ္ေယာက္အတၱကိုတစ္ေယာက္ ၾကက္ေျခခတ္မိခဲ့ၾက .........________________________________ ရႈပ္ေထြးေကာက္ေကြ႕လြန္းတဲ့ေလာကအလယ္ ~~~ ~~~ တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ မိုက္မိုက္ကမ္းကမ္း ျငိတြယ္မိခဲ့ၾက ~~~ ~~~~ ဘာမ်ားဆန္းက်ယ္လို႕လဲကြယ္ ... ...__________________________ လွသန္း(လက္မရြံ႕ ကဗ်ာဆရာ)

ႏွင္းရိပ္မိေသာ တနဂၤေႏြ

ဒီဇင္ဘာတဲ့လား ေကာင္မေလးေရ
တနဂၤေႏြတခါးေတြကို ဆြဲဆြဲဖြင့္တိုင္း
ႏွင္းစက္ေတြပဲ ငါ့ရင္ဘက္ကို လာလာခါခ်ခံရတယ္ ။           ။

မိုးဇက္

သူမဟာ ၾကယ္တစ္ပြင့္လို မိုင္ႏႈန္းႏွင့္လာျပီး အလင္းႏွစ္အားျဖင့္ထြက္ခြာသြား

မီးဇာကုန္ကာနီးမွ အလင္းရဲ႕တန္ဖိုးကို သိသလိုမ်ိဳး
ႏွင္းေတြရင့္မွဲ႕ခ်ိန္ေရာက္မွ ေႏြဦးရဲ႕ေႏြးေထြးမႈကို ငတ္မြတ္သလိုမ်ိဳး
သူမထြတ္ခြာသြားခ်ိန္မွ ခ်စ္ေနေၾကာင္း နက္႐ိႈင္းစြာ မင္းခံစားမိလိမ့္မယ္ ။     ။
အေပၚယံတြန္႕ေကြးအျပံဳးေတြအေၾကာင္း လူ႕ေတာသူေတာထဲမွာ ထိေတြ႕နားလည္လာျပီး
မင္းအိမ္ကို လြမ္းေနလြန္းအားၾကီးသြားမွ
ခရီး/လမ္း ေတြကို မင္းမုန္းလိမ့္မယ္ ။             ။
ေဟာ .........
မင္းေသာက္ေနတဲ့ ေရခဲေတြသီးေနတဲ့ဖန္ခြတ္ေအာက္ေျခမွာ ၾကယ္ေလးလင္းလို႕ ။             ။
ဟုတ္တယ္
ဟုတ္တယ္ ..... မင္းပံုေဖာ္ထုဆစ္ေနတဲ့ အိမ္မက္တစ္ခု ေတာက္ပလာတာပဲ ။              ။
ဒါေပမယ့္
ပံုေဖာ္ထုဆစ္ရတာ ခတ္ခဲၾကန္႕ၾကာသေလာက္
ပိုင္ဆိုင္ထိေတြ႕မႈအခ်ိန္က ကုန္ဆံုးတာသိပ္ျမန္လြန္းတယ္ ။              ။
မင္းမ်က္လံုးေတြကို ေျဖးေျဖးသက္သာပိတ္လိုက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ သူမကို ျမင္ရလိမ့္္မယ္
ဘာေၾကာင့္လဲဆိုတာ တစ္ေန႕ မင္းသိလာလိမ့္မယ္ ။              ။
ထိေတြ႕သမွ်အရာအားလံုးဟာ သခၤါရသိပ္စံတယ္
ဟိုးအေမွာင္ရဲ႕ ေခါင္မိုးစြန္းမွာ ၾကယ္ေလးလင္းလတ္ေနတာကိုေျချပစ္လက္ျပစ္ထိုင္ၾကည့္လိုက္စမ္းပါ
မင္းႏွလံုးသားထဲမွာ ဟိုးကေလးဘဝကအတိုင္း ဟာလာဟင္းလင္းပြင့္က်သြားေအာင္ထိုင္ၾကည့္လိုက္စမ္းပါ ......
ခ်စ္ျခင္းတရားဟာတျဖည္းျဖည္း ခ်ည္းကပ္လာျပီး
မင္းကိုလက္ျပထြတ္ခြာသြားတာ သိပ္ျမန္တယ္ေလ ။            ။
ငါေျပာမယ္
မင္း အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ အခ်ိန္ သူမကို
မမွိတ္မသံု  စူးလွ်လွ်  တိမ္းတမ္းညြတ္ညြတ္ ၾကည့္ေနလုိက္ပါ ။
ဒါေပမယ့္ ဘယ္ေတာ့မွ မထိ မေတြ႕ပါႏွင့္
ဘာေၾကာင့္ဆို မင္းက သူမကို အရမ္းခ်စ္ျပီး အရမ္းအေလးအနက္ထားလို႔ေပါ့
ဒါဟာ အိမ္မက္ဆိုတာ မင္းသိလို္က္ပါ ။            ။


မိုးဇက္

သိမ္ငယ္မႈ / ၁

ဘယ္သူ႔ဘယ္သူမွ မကယ္နိုင္
ကိုယ့္အပူမီးႏွင့္ကို ေအာက္စသိမ္းေနၾက
ေနာက္ဆံုး
ကိုယ္ကိုးကြယ္ရာ ဘာသာတရားကို
ကမူး႐ူးထိုး ဆုပ္ကိုင္မိတယ္
ဘာသာတရားဟာ သိမ္ငယ္သြားေပါ့ ။   ။




မိုးဇက္

Plz , Give to me your Bless

တျဖဳတ္ျဖဳတ္ေကၽြၾကသြားတဲ့ ေမွ်ွာ္လင့္သမွ်တုိ႕
တရြတ္စီလိုက္ေကာက္ေနရတာ ေမာလွတယ္
အလြမ္းေတြကလဲ ဟိုးေလးတစ္ေက်ာ္ေအာ္ဟစ္လို႕
သူမရွိရာ အရပ္ကိုတိုးဝင္တယ္
သန္႕ရွင္းလပ္ဆက္လြန္းတဲ့ စိတ္ဝိဥာဥ္ႏွင့္
ျမင့္ျမတ္မႈေတြ ထံုမြန္းထားခံရတဲ့ သခင္မ မာရီယာ
လိုက္ေလေဝးေလ ငါ့စိတ္ကူးအိမ္မက္ေတြက
ေလထဲမ်ား တိုက္အိမ္ေဆာက္သလိုျဖစ္သြားျပီလား ??
စြန္းထင္းသြားတဲ့ အနာတရေတြႏွင့္
နင့္အနားကိုလာဖို႕ မဝ့ံရဲစိတ္ေတြက
ငါ့ကိုယ္ခႏၶာ တျမိဳက္ျမိဳက္ေလာင္တယ္ သခင္မ မာရီယာ
ဘယ္ဘာသာစကားႏွင့္ ဖြဲ႕တည္ရမွန္းမသိေတာ့
အမွန္တရားေတြကို က်ဳပ္ေျဖာက္ထားလိုက္တယ္
နာခံမည့္ႏွလံုးသားမရွိသလိုမ်ိဳး 
ခပ္ရိုင္း႐ိုင္းလြင္ျပင္ထဲ က်ီးထိုးေခြးစားသက္မွတ္ခ်က္ႏွင့္
စိတ္ေတေလကို လြတ္ခ်လိုက္တယ္
မႈတ္သံုေလဦးလိုပဲ ငါ့ဝိဥာဥ္ဟာ ဝဲလို႕
အုိ..........
ဘဝေပါင္းမ်ားစြာရဲ႕ ေစစားရာ
သခင္မ မာရီယာ
အေလအလြင့္တစ္ေကာင္ရဲ႕ အနာဂါတ္ကို အေရာင္တင္ေပးပါ ။             ။




မိုးဇက္

" ဓါး "


ခုတ္ေတာ့ ခုတ္လိုက္တာပဲ
ဒါေပမယ့္
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ျပန္ထိတယ္ .....
ျပီးေတာ့ သူ႔ကိုယ္သူ ညည္းတြားတယ္
" ခင္ဗ်ားတို႔အေသြးအသားေတြရဲ႕
ေမာဟ အညွီနံ႕ ေတြက က်ဳပ္ဇြယ္ကို အဖ်ားေခါက္ေစတယ္ဗ်ာ "
အဲဒီေနာက္ စုတ္တသက္သက္ႏွင့္
ကိုယ့္ဓါးအိမ္ထဲကို ျပန္ဝင္သြားတယ္
ဓါး .....





မိုးဇက္

သူမ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ သိပ္မွန္လြန္းေတာ့လဲ ကၽြန္ေတာ့ ဘဝေလး ပါးလွ်ခဲ့

အဲဒီေန႕ေတြထဲကို ကၽြန္ေတာ္က စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္
ေပ်ာ္ဝင္ျပစ္လိုက္တိုင္း
မ်က္လံုးေတြ စံုလံုးကန္းခဲ့ေပါ့  ။                   ။

ႏွင္းပ်ိဳေမ
တိုးတိုးဖြဖြေလး ရြတ္ေနတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းတစ္စံု
ေျခာက္ကပ္မသြားခင္ သူမထြက္ခြာသြားတယ္ ။                    ။

သူမ တစ္ခြန္းမွ ေျပာမသြားဖူး
ဒါေပမယ့္ တိတ္ဆိတ္စြာျပဳမူသြားျခင္းက
ႏွလံုးသားကို ခပ္စပ္စပ္မေသမျခင္း႐ိုက္ေနသလိုမ်ိဳး

သူမ မ်က္ဝန္းပင့္အၾကည့္မွာ
အဲဒီေန႔ရဲ႕  ေနဝင္ခ်ိန္ဟာ ေပ်ာ့တြဲညြတ္က်သြားတာမ်ား
ကၽြန္ေတာ့ရင္ဘက္တစ္ခုလံုး မိုးစုန္းစုန္းခ်ဳပ္တယ္ ။                      ။

ဆံုႏိုင္ခြင့္နည္းလြန္းတယ္ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္ႏွင့္
လမ္းခြဲစာခ်ဳပ္မွာ လက္မွတ္ထိုးသြားတာ
ရဲတင္းလိုက္တာ ............

နင္ မွန္ ပါတယ္ ႏွင္းပ်ိဳေမ
နင္ မွန္ ပါတယ္ ႏွင္းပ်ိဳေမ
နင္ မွန္ ပါတယ္ ႏွင္းပ်ိဳေမ

နင္စြန္႔ခြာသြားတာ အိမ္မက္မဟုတ္ဘူးဆိုတာ ေသခ်ာဖို႕
ဘယ္ႏွစ္ၾကိမ္မွန္းမသိေအာင္ကို ရြတ္ေနမိတာ
ရင္ဘက္ေတြကို တုန္ရင္လို႔   .......... ။                     ။

ႏွင္းပ်ိဳေမ
အဲဒီေန႔ေတြကို ျပန္ေတြးမိတိုင္း
ငါ့မ်က္လံုးေတြ စုံလံုးကန္းခဲ့ေပါ့ ။                   ။


မိုးဇက္







ထြက္သက္ငင္ အိမ္မက္ တစ္စင္း


အနမ္းတစ္ခုမွ စားသံုးမႈ မရွိပဲ
အလြမ္းေတြကို ဆြဲဖြင့္လိုက္တယ္
နင္ကနဲ ၊ နင့္ကနဲ

အာေခါင္ေတြအထဲထိေရာက္ေအာင္
အရိပ္ေတြ စိုက္ခ်ျပစ္လိုက္တယ္ ...
အေမွာင္ ၊ ပိန္းပိတ္လို႕

ေကာင္းကင္က မူလအတိုင္းျပာခဲ့ေပမယ့္
ရႈေထာင့္ခ်င္းမွ မတူၾကတာ

တခမ္းတနား ဒဏ္ရာေတြကို
ေဆးေရာင္လွလွခ်ယ္လို႕
အာရုဏ္အက်င္းကို အခမ္းအနားႏွင့္
ၾကိဳဆိုတယ္ ......

ဆိုခဲေစ ျမဲခဲေစ
ခ်စ္ျခင္းတရား ရင္ဘက္ထဲျမဲေစသား
ဆုေတြ က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုေတာင္းတယ္ ။      ။

လြင္တီးေခါင္ ကိုျဖတ္ေနရတဲ့ေရ
ျဖဴေလွ်ာ့ေလွ်ာ့ အျပံဳးတစ္ဝက္ဟာ
ေထာင့္ျပဳန္းေနတဲ့ ၾတိဂံလိုပဲ
ခပ္ယဲ့ယဲ့..


ငါ၏ခါးကို မတ္ေအာင္မထားႏိုင္မွေတာ့
ေခါင္းကိုရိုက္မခ်ပါႏွင့္
ေခြညြတ္လုလု ေဟာဒီဒူး
မိတ္ေဆြတို႕ တူးမည့္ကၽြင္းထဲ
ငါ့ “ အိမ္မက္ ” ကို ဂူသြင္းသျဂိဳလ္လိုက္ပါ ။       ။



မိုးဇက္


ကၽြန္မက ေမာင္ႏွင့္ပက္သက္လာရင္ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အလန္႕တၾကားျဖစ္မိတယ္

ေဟာဒီအခ်ိန္ဆို ညင္ညင္သာသာေလး
ကၽြန္မပါးကို လာနမ္းေနၾကေလ ။                ။
ကၽြန္မ မျမင္ႏိုင္တဲ့ တျခားဘက္မွာ
ေမာင္တစ္ေယာက္ အဆင္ေကာေျပပါ့မလားဆိုတဲ့
စိုးရိမ္စိတ္ေတြႏွင့္ ေန႕ရက္အေတာ္မ်ားမ်ား

ဗလံုးဗေထြးေက်ာ္ျဖတ္ေနရ 
ကၽြန္မက ေမာင္ႏွင့္ပက္သက္လာရင္ သိပ္စိုးရိမ္တတ္ခဲ့
.... .....
ကၽြန္မသိပ္ခ်စ္ရေသာ ေမာင္ေရ
ေမာင္က တစ္ခါတစ္ေလ အထိအရွမခံဘူးေလ
ကၽြန္မသိပ္ခ်စ္ရေသာ ေမာင္ေရ
ေမာင္က ဘာမဟုတ္တာေလးတစ္ခုႏွင့္
စစ္စစ္ေပါက္ေပါက္ ထ ဖ်ားရင္လဲ ဖ်ားတတ္တယ္
ကၽြန္မသိပ္ခ်စ္ရေသာ ေမာင္ေရ
ေမာင့္ရင္ထဲ ျပင္းျပင္းရွရွနာက်င္မႈတစ္ခုရွိတိုင္း
တစ္ေယာက္ထဲက်ိတ္ခံစားတတ္လားတတ္ရဲ႕
ကၽြန္မသိပ္ခ်စ္ရေသာ ေမာင္ေရ
ကၽြန္မက ေမာင္ႏွင့္ပက္သက္လာရင္ သိပ္စိုးရိမ္တတ္ခဲ့
... ....
ကၽြန္မသိပ္ခ်စ္ရေသာ ေမာင္ေရ
ေမာင့္အေၾကာင္းေတြးမိတိုင္း
ကၽြန္မရင္ဘက္ထဲ ေႏြးေႏြးလွ်လွ်  ။   
အို............
ၾကည့္စမ္း အိမ္ေရွ႕ဝက္သစ္ခ်ပင္ၾကီး
ရြတ္သစ္တို႕အေဝ
“ ေဟာဒီ ဝက္သစ္ခ်ပင္ၾကီးေလာက္ ခ်စ္တယ္ ”
ကၽြန္မအေျပာ ေမာင့္အျပံဳးတစ္ခ်က္လက္သြားတာ
ျပန္သတိတရ မူးေမာသြားပါဘိ ။     
ကၽြန္မသိပ္ခ်စ္ရေသာ ေမာင္ေရ
ကၽြန္မမျမင္ႏိုင္တဲ့ တစ္ေနရာမွာ
ဂ႐ုစိုက္ပါေမာင္ ..
ကၽြန္မက ေမာင္ႏွင့္ပက္သက္လာရင္ သိပ္စိုးရိမ္တတ္ခဲ့
..... ....
ေဟာဒီႏွင္းပြင့္ေတြ ဖားဖားလွ်လွ်က်တဲ့ညတစ္ညကို မွတ္မိလားေမာင္
ေဟာဒီလက္စသိမ္းေနဆဲ သံုးၾကိဳးစပ္ မာဖလာ ေလးကိုမွတ္မိလားေမာင္
ေဟာဒီဘယ္ဘက္ရင္အုံ အခ်င္းခ်င္း
ရမၼက္ေတြရံုးရင္းဆန္ခတ္ ကကြက္ညီခဲ့တဲ့ ညတစ္ညကိုမွတ္မိလားေမာင္
ကၽြန္မသိပ္ခ်စ္ရေသာ ေမာင္ေရ
ကၽြန္မက ေမာင္ႏွင့္ပက္သက္လာရင္ သိပ္လြမ္းတတ္ေနပီ
....  ...
ကၽြန္မေလ ေမာင္ႏွင့္ပက္သက္လာမွ 
ကေလးတစ္ေယာက္လို ဆိုးႏြဲ႕အႏိုင္ယူတတ္မႈကို
ကၽြန္မ လက္လြတ္စပယ္ ေက်နပ္ေနတတ္ခဲ့
ကၽြန္မ အေပၚၾကိတ္ပီး ခပ္တင္းတင္းသဝန္တိုတတ္မႈကို
ကၽြန္မ လက္လြတ္စပယ္ ေက်နပ္ေနတတ္ခဲ့
တတ္ေရာင္ကားႏွင့္ ဆရာဝင္လုပ္သြားတတ္မႈကို
ကၽြန္မ လက္လြတ္စပယ္ ေက်နပ္ေနတတ္ခဲ့
..... ....
ကၽြန္မသိပ္ခ်စ္ရေသာ ေမာင္ေရ
ကၽြန္မက ေမာင္ႏွင့္ပက္သက္လာရင္ အရာအားလံုးကို ခ်စ္တတ္လာခဲ့
ခ်ယ္ရီပန္းေတြလို အခိုင္ခိုင္ ပြင့္ခဲေနသလိုမ်ိဳး
ျမိဳင္ျမိဳင္ဆိုင္ဆိုင္ၾကီးခ်စ္မိခဲ့
ထင္းရႈးရြတ္ေပၚ ေဆာင္းဦးႏွင္းေၾကြသလိုမ်ိဳး
ဖြဖြရြရြေလး ခ်စ္မိခဲ့
အို .........
ကၽြန္မက ေမာင္ႏွင့္ပက္သက္သမွ် အရာအားလံုးကို ခ်စ္မိခဲ့
ဟုတ္တယ္
ပိုင္ဆိုင္လိုမႈ ကင္းတဲ့ခ်စ္ျခင္းမ်ိဳးႏွင့္
ေမာင့္ကို ခ်စ္ေနမိတဲ့ ကၽြန္မကိုကၽြန္မလဲ
ထိတ္လန္႕တၾကား အံ့ၾသမိတယ္ ေမာင္ ...  ။                      ။



မိုးဇက္






ေျခေထာက္ေပါက္ျပဲေနေသာ အိမ္မက္မ်ား ၂

လမ္းေတြဟာ ဘယ္တုန္းကမွ က်ဳပ္တို႕ေရွ႕ကို
ဟပ္ခ်ေလာင္းေအာ္ျပီး လမ္းရဲ႕ဘဝကို ခင္းက်င္းမေပးခဲ့ဘူးဘူး .........

ဘယ္နားမွာလဲ ငါ့နာက်င္မႈေတြေျဖသိမ့္ေပးမယ့္ခ်စ္သူလက္တစ္စံု
ဘယ္ဘက္မွာလား ညာဘက္မွာလား င့ါအခန္းေဒါင့္မွာလား
ငါ့ဘီရိုထဲမွာလား ငါ့ေခါင္းအံုးေအာက္မွာလား 
ဟင့္အင္း  ေလထဲမွာပဲေလ ........

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ထစ္ခနဲရွိ ကိုယ့္အမွားပဲလို႕
ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ အစျပန္ျပန္ထုတ္တတ္တဲ့
ေဟာဒီေကာင္ေတာ့ ခုခ်ိန္ထိ
အဲဒီထစ္ခနဲ ထစ္ခနဲျပသနာေတြၾကား
ေခ်ာင္ပိတ္မိေနတုန္း ............

ဒီလိုႏွင့္ လဲက်ခဲ့တာကို သာမညလို႕မွတ္ျပီး
ျပန္လည္ထူထျခင္းဆိုတဲ့ အဓိက တရားကို
လက္ထဲမွာ ဆြဲျမဲေအာင္ကိုင္ထားရံုပါပဲ
အဲဒီအဆင့္ကိုမေက်ာ္ႏိုင္ေသးဘူး ..........

“ မာရီယာ ”
တစ္ခြန္းထဲပါပဲ  တစ္ခြန္းထဲ
အဲဒီအထဲမွာ စိတ္ညစ္စရာမယူသြားဘူး
ဝမ္းနည္းစရာေတြၾကားညပ္မေပးဘူး
အဲဒီအထဲမွာ အျဖဴေရာင္ေတြဒင္းၾကမ္းသုပ္လိမ္းထားတယ္
အျမဲတမ္းေခၚတယ္ တစ္ခြန္းထဲ
“ မာရီယာ ”

ဟုတ္ပီေလဗ်ာ အိမ္ေျပးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ေျခေထာက္ေတြ
ဘယ္ေလာက္ဗြတ္ေပေနေနေလ ေနာက္ဆံုးေတာ့
ေမေမ ကိုယ္တိုင္ပဲ ေဆးေၾကာသန္႕စင္ေပးရတာ ..............

မိုးဇက္

ႏွင္းေတြၾကားထဲမွာ ငါ့ကိုထားမခဲ့ပါႏွင့္ ဆိုဖီယာ

ဒီမယ္ေလ ဆိုဖီယာ
ေဟာဒီမယ္ ငါ့ရဲ႕အိမ္ေရွ႕ပန္းေတြေတာင္
အရြယ္ေရာက္ကုန္ျပီ 
နင္ျပန္မလာေသးဘူး ...............
ဒီမယ္ေလ ဆိုဖီယာ
လွတပတမွတ္တမ္းစာအုပ္ထဲမွာ
ငါ့ေဖာင္တိန္ အနက္ေရာင္ေလး
မီးဇာကုန္ေရခန္းေတာ့မယ္
နင္ျပန္မလာေသးဘူး ................
ဒီမယ္ေလ ဆိုဖီယာ
နင္ႏွင့္ငါ..........
နင္ႏွင့္ငါ ဆိုတဲ့ေနာက္မွာ မထြက္ဆိုျဖစ္တဲ့
အဓိပၸါယ္ေတြကို တိတ္တိတ္ေလး
တစ္ေယာက္ထဲ ဘာသာျပန္ေနမိတယ္
တိုးတိုးေလး .............
ကိုယ့္ရဲ႕ဆိုဖီယာ
ႏွင္းပြင့္ေတြ မေၾကြခင္ နင္ ျပန္လာပါ
ဆိုဖီယာ

မိုးဇက္